Drugim etapem naszego czwartkowego popołudnia był rezerwat Ostra Góra w Psarach. Bywam w nim od czasu do czasu i zazwyczaj przemierzam niemalże tę samą trasę, ale jak wiadomo, za każdym razem jest inaczej. Na początek dla orientacji mapa firmy Compass. Czerwona kropka na mapie będzie tematem odrębnego wątku.



Zanim dojechaliśmy do rezerwatu spadł deszcz. Potem jeszcze mżyło i zrobiło się dość ciemno, ale powiedzieliśmy sobie nic to i poszliśmy. Na początek mocne uderzenie. Wielkie skupisko muchomora sromotnikowego - Amanita phalloides.





Potem w lesie wykonałem sporo zdjęć, ale tylko niektóre okazały się w miarę udane. Robiłem je z ręki i niemalże w marszu. Oto martwy buk w otoczeniu buków w średnim wieku.





Oto osławiona Owczarnia, sztuczna ruina wzniesiona przez Florkiewicza dla ubarwienia pewnej legendy.





Jesteśmy już na szczytowej grani od wschodniej strony. Wyraźnie widać, że grzbiet jest zaostrzony.



Na szczycie znajduje się sporo okazałych buków.



A wszystko to przeplata bukowa młodzież. Pewną domieszkę stanowi tutaj modrzew europejski - Larix decidua.



A oto skąpany w deszczu podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Oto chwile przebłysku.





Odsłonił się także buk o wyraźnie skręconym pniu.



A oto ostra grań Ostrej góry od strony zachodniej.



Tutaj w runie lasu masowo wystąpił czyściec leśny - Stachys sylvatica.



Po chwili deszcz, być może czując naszą determinację odpuścił sobie. Trochę się rozświetliło i dlatego udało mi się zrobić te zdjęcia z powalonymi martwymi sosnami.





Niestety, to był chwilowy kaprys. Potem znowu zapadła pomroka i to były ostatnie ocalone zdjęcia z tego miejsca.