2021-09-25 Zagórnik, na zachód od przełęczy Biadasowskiej - część 3

Idąc dalej mijamy kolejną prawie ściętą brzozę brodawkowatą - Betula pendula.

Oto powierzchnia ścieżki pokryta korzeniami drzew.

Trafiła się nawet sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.

Idziemy dalej. Oto ostra grań szczytu.

Po drodze trafiły się dwie prawie ścięte brzozy brodawkowate - Betula pendula.

Oto niedorozwinięty rulik - Lycogala epidendrum.

Idziemy dalej.

Zawracamy.

Mijamy martwą czereśnię ptasią - Cerasus avium.

Oto pniak. Spod korzeni wystają kawałki piaskowców gezowych.

Oto tęgoskór pospolity - Scleroderma citrinum.

Oto kolejna czereśnia - Cerasus avium.

Schodzimy zdecydowanie.

Mijamy mrowisko.

Mijamy buka pospolitego - Fagus sylvatica.

Zdobywamy wierzchołek. Jeden z kilku w drodze do skraju lasu.

Schodzimy z tego wierzchołka. W pobliskim drzewostanie dominuje jodła pospolita - Abies alba.

Mijamy kolejną czereśnię - Cerasus avium.

Pokonujemy kolejne wzniesienie. Tutaj pojawia się więcej brzozy brodawkowatej - Betula pendula oraz dębu szypułkowego - Quercus robur.

Schodzimy w dół.

Zbliżamy się do ostatniej przełęczy przed skrajem lasu. Widać co nieco dębu szypułkowego - Quercus robur.

Wychodzimy teraz na łąkę wcinającą się w stok południowy. Tutaj jest między innymi punkt widokowy.

W tym momencie wkraczamy do lasu i wędrujemy pod górę. W drzewostanie dominuje jodła pospolita - Abies alba.

Trafiła się brzoza brodawkowata - Betula pendula.

Trafił się też bardzo młody buk pospolity - Fagus sylvatica.

Trafiamy z powrotem na szlak.

Zdecydowanie zbliżamy się do skraju lasu.

Wchodzimy na łąkę.

Jeszcze tylko dwa chabry. Pierwszy z nich to między innymi Centaurea jacea.

Drugi z nich to bardziej Centaurea oxylepis.