2023-04-21 Skawina, między Radziszowem a Grabiami, dolina Mogiłki - część 16

W kolejnym etapie wędrówki natrafiłem na grupę gwiazdnicy wielkokwiatowej - Stellaria holostea. Cześć liści jest podejrzanie blada ale nie zauważyłem na nich nalotu jakiegokolwiek pasożyta.

I tak osiągnąłem trawers oranego pola ornego.

Blisko rzeki na łące majaczy ślad drogi.

Wracam nad rzekę. widać wierzby - Salix oraz czeremchę zwyczajną - Padus avium. Jest również ślad wędrówki bobra.

Oto Mogiłka i pole na jej prawym brzegu.

Kolejne kępki mchów bardziej sprawiają wrażenie Ulota niż Orthotrichum.

Oto kolejny odcinek Mogiłki. W runie jest sporo kokoryczy pustej - Corydalis cava.

Struga stoi. Znaczy się są bobry.

Jedno z drzew zostało pozbawione kory.

Dalej w górę rzeki szału nie ma.

I znowu aktywność bobrów.

Zapewne to one powaliły tę wierzbę - Salix.

Teraz osiągnąłem okolicę, gdzie do Mogiłki wpada jej największy lewobrzeżny dopływ.

Prawdopodobnie jeszcze tutaj mam Mogiłkę. Gęste zarośla utrudniały orientację.

W tej okolicy pojawił się płat żywokostu bulwiastego - Symphytum tuberosum.

Wyszedłem na pobliską podmokłą łąkę.

Teraz zdecydowanie osiągnąłem, lewobrzeżny dopływ Mogiłki.

Także tutaj spacerują bobry.

W drzewostanie w dalszym ciągu dominują wierzby - Salix oraz czeremcha zwyczajna - Padus avium.

Osiągam niewielki próg z mini wodospadem.

Oto kolejny gęsty drzewostan.

Punktem orientacyjnym jest ta ambona myśliwska.

Do tego momentu pokonałem trzy czwarte południowej krawędzi pola ornego.

Struga płynie z wolna.

Jej lewy brzeg jest bardzo zadeptany. Zapewne pełni ona rolę wodopoju.

Granica pola u strugi jest bardzo podmokła.

W okolicy wciąż kwitnie ziarnopłon wiosenny - Ficaria verna.

Przechodzę pod biegnącą nad strugą linią energetyczną. Strugę zamaskowano ściętymi drzewami.

Od linii energetycznej do zachodniej krawędzi pola ornego jest niecałe sto metrów.