Pomarańczowy łuseczkowaty blaszkowiec

24. 09. 2017 r. - Puszcza Bukowa (Dolina Ponikwy). W żyznej buczynie z domieszką dębów i jesionów, w dolinie strumienia, na ziemi pod dębem i młodymi buczkami. Wysyp kremowy

Początkowo skojarzył mi się z Gymnopilus junonius ale - nie takie blaszki, nie taki wysyp...

Co to może być?

Mnie się kojarzy z Lepiota boudieri. Ale Ty przecież już miałaś do czynienia z tym gatunkiem.: D

U mnie takich ładnych grzybków nie ma.:- (;-)

Przemku - wielkie dzięki, to chyba strzał w 10!!: D

Rzeczywiście miałam już z nią do czynienia w 2015 r. ale na tamtych okazach nie było pomarańczowych barw i takich wełnistości na trzonach. Pewnie dlatego nie skojarzyłam. Teraz przejrzałam zdjęcia w necie i rzeczywiście - podobieństwo jest uderzające (np. tu: hlasek.com

Nie ukrywam, że ogromnie mnie to cieszy: D

Pamiętam, jak żałowałam, że ta oznaczona przez Błażeja L. boudieri rosła kilkaset metrów od granic projektowanego rezerwatu, dla którego przygotowuję (w czynie społecznym) dokumentację - w dolinie tego samego strumienia Ponikwa. Jeśli Błażej potwierdzi oznaczenie, to ten rarytasik będzie kolejnym argumentem dla przyszłego rezerwatu:-)

A swoją drogą - niesamowita jest ta zmienność u niektórych gatunków...

Tak, ta zmienność gatunkowa mnie też czasami przeraża. A przy tak rzadko spotykanych gatunkach (myślę, że L. boudieri jest gatunkiem na miarę rezerwatu) - rzeczywiście trudno wyrobić sobie jakiś konkretny obraz.

Na Twoich powyższych zdjęciach, czubajeczki wyglądają tak pięknie jak sztabki złota.: D

Jeśli trafiłem z typowaniem to prawdopodobnie miałaś okazję oglądać ten takson w jego najpiękniejszej postaci.:-)

Pięknie to napisałeś:-)

I pomyśleć, że o mały włos a przeszłabym nie zauważając takich skarbów;-)

Nie jest taka rzadka... W Górach Kaczawskich rosną owocniki śnieżnobiałe: D

Śnieżnobiałe się nie liczą.: P:-)

L. boudierii