Na granitowej skale szkieru ok 8-10 m nad morzem. Wśród licznych i bardzo różnorodnych gatunków porostów spotykanych w szkierach ten wyróżniał się wielkością plechy i kolorami. Średnicę plechy po rozpostarciu szacuję na 14 cm. Plecha grubości ok 2-3 mm dość sprężysta, skórzasta, pod spodem pokryta rodzajem zamszu. Porost wyrastał z dziurki w skale na niby nóżce. Pomimo poszukiwań znalazłem tylko ten jeden egzemplarz. Przepraszam za jakość zdjęć ale nie było możliwości użycia statywu ani nawet podparcia ręki.

To kruszownica, czyli rodzaj Umbilicaria. Z takim brązowym futerkiem od spodu to zapewne Umbilicaria hirsuta - kruszownica szorstka. Muszę przyznać, że wyjątkowych rozmiarów, ale w Skandynawii wszystkie porosty są większe i bardziej dorodne...
Gdyby dolna strona plechy była węglistoczarna, wchodziłaby też w grę U. vellea, ona jest często taka duża. Ale trzymajmy się kruszownicy szorstkiej :-)
Nóżka, którą porost był przymocowany do skały, zwie się uczepem. Plecha rozrasta się od uczepu +/- równomiernie we wszystkie strony, tworząc coś co autorowi nazwy łacińskiej skojarzyło się z pępkiem (łac. umbilicus - pępek). Szkoda, że po polsku to nic nie znacząca kruszownica, lepsza byłaby pępkówka ;-)
Te pozostałe porosty na górnym zdjęciu też wyglądają na jakieś kruszownice, ale jakość zdjęcia nie pozwala powiedzieć nic więcej.

Kolor futerka w naturze był matowczarny, widoczne na zdjęciu brązy to jakieś przekłamanie mojego aparatu foto.

Czyli przyjmijmy, że to któraś z kopleksu gatunków U. hirsuta - U. vellea. Żeby stwierdzić bardziej kategorycznie, musiałabym pomacać ;-)