Kolejny odcinek to trasa oznaczona kolorem żółtym.



Skorzystaliśmy z dziury w ogrodzeniu i weszliśmy na byłe boisko Fabloku. Na początku pokonujemy niezbyt zwarty drzewostan.





Płyta boiska jest a jakoby jej nie było. To przede wszystkim królestwo nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis.





A poza tym to stołówka dzików.





Pojawił się już świerk pospolity - Picea abies.



Zerkamy na bramki. Jest jak widać. I pomyśleć, że zakład macierzysty zbankrutował dopiero w 2013 roku.





Idę ku trybunie.



Oto kolejny ślad orki w wykonaniu dzików.



Trybuny także zostały wzięte we władanie przez roślinność.





Stąd bardzo dobrze widać procesy spontanicznej sukcesji na byłej płycie boiska.







Tak na trybunach jak i na płycie boiska spore płaty tworzy pędzliczek wiejski - Tortula ruralis.





Oto podstawa trybuny. Jeszcze trochę metalu do zabrania stąd zostało.



Wróciliśmy na ścieżkę.



Wkraczamy w drzewostan z dominacją topoli kanadyjskiej - Populus x canadensis. Drzewa opanowała jemioła pospolita - Viscum album.



Idąc dalej natknęliśmy się na miejsce, gdzie rzeka zabrała spory kawałek prawego brzegu.











Zanim poszliśmy dalej jeszcze raz znad ogrodzenia zerknęliśmy na boisko.



Nieco dalej ponownie przedzieramy się ku rzece.



Zerkamy pod prąd.



Oto punkt, gdzie pojawia się efekt odbicia. Rzeka nie jest w stanie płynąć na wprost.



Teraz raptownie skręca w prawo.





Ponownie płynie na wprost.



Zanim wyszliśmy na drogę obejrzeliśmy jeszcze trzmielinę zwyczajną - Euonymus europaea.





I tak znaleźliśmy się na ścieżce. Okolica od pięciu lat coraz bardziej dziczeje.



(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 16.lipca.2018)