Idziemy dalej. Oto trasa oznaczona kolorem ciemnoniebieskim.



Idziemy ku północno-wschodniemu zakątkowi kamieniołomu Żelatowa.





Zbliżamy się do krawędzi wyrobiska. Zerkamy w dół. Zdjęcia są częściowo zamglone. Zaczęło padać.





Zachowując należytą ostrożność zerkam pod ścianę wyrobiska. Tamże znajduje się niewielki zbiornik wodny.



Ruszamy dalej. Idziemy przez przyszły bór.



Ponownie zerkam w dół. Oglądamy ścianę wschodnią.



Teraz zerkamy na zachód. Z lewej strony widok ograniczają wzgórza Żelatowa oraz Zbójnik.



Oto fragment przyszłego wyrobiska przy ścianie wschodniej.





Ruszamy na południowy wschód wzdłuż krawędzi lasu.



Patrzymy za siebie. Oto ściana północna.



Oto ściana południowa.



Mijamy ostrzeżenie. Gwoli ścisłości wędrujemy teraz tak zwaną szlakostradą.





Wchodzimy w las. To prawdopodobnie lej krasowy.



Las to młodnik z udziałem dębu czerwonego - Quercus rubra.



Ponownie zerkamy przez nieckę wyrobiska ku zachodowi.



Na skraju lasu trafił się krwiściąg mniejszy - Sanguisorba minor.



Teraz zdecydowanie odbijamy na wschód.





Oto dowód na to, że wędrujemy szlakostradą.



Idziemy dalej. To bór jakiś tam.





Wchodzimy w las schodząc z głównej drogi.



Czas na zielony akcent. Oto brodawkowiec czysty - Pseudoscleropodium purum oraz tujowiec - Thuidium





Zbliżamy się ku krawędzi lasu.



Trafił się jeszcze czernidłak kołpakowaty - Coprinus comatus.



Wychodzimy na otwartą przestrzeń. To ulica Małopolska. Jak widać mają tutaj "dziki" problem.





Mijamy teren przemysłowy, zbliżamy się do ulicy Szymanowskiego.



Po lewej stronie zza zgrupowania brzozy brodawkowatej - Betula pendula widać torowisko linii kolejowej.



Rośnie tutaj także okazały, ale mocno sterany życiem modrzew - Larix.



Wbrew temu co wynika z mapy, przeszliśmy ulicę Szymanowskiego i idziemy torowiskiem w kierunku Źrebc, tak przez około 150 metrów.