Tego dnia pojechałem sprawdzić w jaki sposób tytułowy las spalony w dniu 14 kwietnia tego roku regeneruje się. Padało, ale to nie było przeszkodą. Zaczynamy od przystanku autobusowego.Przy ścianie lasu widać już inwazyjny sumak odurzający - Rhus typhina. Obserwuję go od dłuższego czasu. Poszerza swój areał. Przed nim znajduje się płat nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis. Pomiędzy nią tkwi samotny wiesiołek - Oenothera.



Żółty akcent to wiesiołek dziwny - Oenothera paradoxa.







Idziemy dalej zachodnim skrajem lasu.





Zerkam na skraj lasu.



Stwierdzam, że różyczkoprątnik - Rhodobryum roseum ma się dobrze.



Wchodzimy do lasu. Tutaj pożar nie dotarł.



Tutaj pożar dotarł.



Idę przez miejsce spalone. Nie jest źle.



W tym miejscu spotkałem pieniążkówkę gładkotrzonową - Xerula radicata.



Miejsce spalone tu i ówdzie się zieleni. Zwęglona ściółka wyraźnie zmienia odcień dla lasu. Przypominam. Pożar objął północno-zachodnią część lasu.





Na spalonej części wielu drzew rozwija się zielonkawa pleśń. Moim zdaniem to Trichoderma viride.





Po lesie tak szybko, jak to mają w obyczaju pomykały śliniki rdzawe.



Tam, gdzie się nie paliło jest zielono od przylaszczki pospolitej - Hepatica nobilis.



Na martwym pniaku spotkałem wrośniaka garbatego - Trametes gibbosa.



Oto partia szczytowa i granica pożarzyska.



Teraz ruszam na wschód przez nie spalony las.



Spotykam buka z kieszeniami wodnymi w szyi korzeniowej. Robię sobie coś w rodzaju anty-selfie.







Tak to wyglądało z pewnego oddalenia.



W tej okolicy trafił się sromotnik bezwstydny - Phallus impudicus.



Jestem na drodze, zerkam za siebie.



Idąc na wschód mijam takiego buka pospolitego - Fagus sylvatica.



(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 21.września.2018)

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 21.września.2018)