Tytułowy obszar jest położony na wschód od Alwerni. To malownicza dolina potoku o tej samej nazwie. Nad jego lewym brzegiem znajduje się ściana skałek. Wchodzimy na ten teren od głównej drogi.





Na skraju drogi wyrasta ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum.





Idziemy dalej. Tego dnia wilgotność powietrza była bardzo wysoka.





Po drodze trafił nam się sterany życiem bodziszek błotny - Geranium palustre.



Bardzo szybko dotarliśmy do miejsca, gdzie od doliny cieku odchodzi prostopadła dolinka.



Za chwilę wejdziemy na górę, ale po drodze mamy oset zwisły - Carduus nutans.



Teraz spod ścianki zerkamy na przeciwległy, lewy brzeg doliny.



Zdobywamy prawy brzeg dolinki.



Sporo było tutaj żebrzycy rocznej - Seseli annuum.





Zbliżamy się do szczytu grani.



Skałka jest omszała.



Mchu nie podejmuję się oznaczać.



Teraz zerkamy z góry na przeciwległy brzeg doliny.



Wracam po chwili przerwy, muszę zmienić komputer.

Wróciłem. Zerkamy pod nogi. Sporo tutaj wilczomlecza sosnki - Euphorbia cyparissias.



Oto kolejny gatunek mchu.



Na szczycie mamy rachityczny drzewostan. wśród roślin zielnych rządzi nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.



Ponownie zerkamy na drugi brzeg dolinki.



Generalnie rządzą tutaj amerykańskie nawłocie - Solidago.



Trafiła się rodzima nawłoć pospolita - solidago virgaurea.





Schodzimy. Generalnie amerykańskie przybłędy rządzą.



Trafiła się jeszcze bukwica zwyczajna - Betonica officinalis.



Szybko schodzimy w dół. Istotnych różnic brak.







Jest krajowy żółtek, czyli wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare.



Idziemy dalej. Oto klinopodium pospolite - Clinopodium vulgare.



Oto kanianka macierzankowa - Cuscuta epithymoides.







Jesteśmy na dnie dolinki.



Ponownie zerkamy w górę stoku, czyli tam skąd zeszliśmy.



Teraz mijamy poziewnik pstry - Galeopsis speciosa.





A poza tym jest tutaj nawłoć późna - Solidago gigantea.