Podczas naszej wędrówki generalnie nie mieliśmy zamiaru penetrować miejsca po przejściu ognia. Jednakże musieliśmy to zrobić, ponieważ na drzewach zauważyliśmy wystąpienie pleśni.



Ta pleśń to Trichoderma viride. Czy jest tutaj w roli wroga czy też przyjaciela okaże się w przyszłym roku.









Także w tej części lasu wśród siewek drzew dominuje jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.



Na omszałym kamieniu bardzo świeżo wygląda Plagiomnium cuspidatum.





Pojawił się czernidłak - Coprinus. Suszka brak.





Oto część zdecydowanie nie spalona. Tutaj w runie lasu rządzi przylaszczka pospolita - Hepatica nobilis.



Tutaj trafiła się pieniążkówka gładkotrzonkowa - Xerula radicata.



Gałązki bukowe rozkłada gruzełek cynobrowy - Nectria cinnabarina.



Oto kolejne widoki dna lasu w nieco innym oświetleniu.







Generalnie na całym obszarze lasu dominuje przylaszczka pospolita - Hepatica nobilis.



Oto kolejny czernidłak - Coprinus. I on nie dostąpił zaszczytu stania się suszkiem.



Oto zawilec gajowy - Anemone nemorosa.



Oto kolejna siewka jesionu wyniosłego - Fraxinus excelsior.



Oto kolejny omszały kamień.





Trafił się jeszcze wawrzynek wilczełyko - Daphne mezereum.



Teraz więcej czasu poświęciłem mchowi, który rozwinął się u podstawy buka pospolitego - Fagus sylvatica. Gatunku nie ustaliłem, suszek jest.









Teraz szybko schodzimy na południowy stok lasu korzystając z nowej drogi dojazdowej do wieży przeciwpożarowej.



Mkniemy na zachód.



Mijamy kolejny krzew wawrzynka wilczegołyka - Daphne mezereum.



Zanim ruszyliśmy dalej na zachód i północny-zachód od Korzeńca nieco czasu poświęciłem rezedzie żółtej - Reseda lutea.







Dalszy ciąg tej wycieczki zostanie opisany po dłuższej przerwie.