Tam, gdzie wybraliśmy się na kręcenie kolejnego filmu, emisja po 26 października jest pięknie. Ostatnio byłem w tym, tytułowym miejscu 13 maja 2017 roku. Studiując w Katowicach także tutaj zaglądałem. Po gorolsku, znaczy się po polsku to tytułowa Dolina Trzech Stawów. Po śląsku, znaczy sie też po mojemu to som Sztauwajery.
Tym razem trzymaliśmy się blisko autostrady. Zaczęliśmy od południa. Oto ekran powiedzmy dźwiękochłonny porośnięty czymś zielonym.



Oto staw widoczny z oddali. Powinien być tym trzecim z trzech.



Pnącze porastające ekran to dławisz okrągłolistny - Celastrus orbiculatus. Teraz przebarwia się na żółto i owocuje.







Teraz udaję się nad staw.



Z odległości ponad 50 metrów autostradę było doskonale słychać. Można było się domyślić dlaczego.



Na razie podziwiamy wodę. W tym momencie była naprawdę stojąca.



Blisko brzegu rośnie brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Jest tam jeszcze olsza czarna - Alnus glutinosa.



Pyły i różne drobiazgi tworzą na niej ciekawe wzory. Woda czasem się porusza.





Zerkam teraz w stronę autostrady.



Oglądam liść olszy czarnej - Alnus glutinosa uderzony ostrym słońcem.



Oto kępa mięty okręgowej - Mentha x verticillata.



Oto fragmencik szuwarów z trzcina pospolita - Phragmites australis.



Zerkam na autostradę. Jak widać pnącze nie dało razy skryć siatki.



Zerkam na wodę. Na brzegu rośnie uczep amerykański - bidens frondosa.



Teraz oglądam skruszały ekran oraz lokalną twórczość.





Oto kolejne spojrzenie na olszę czarną - Alnus glutinosa.



Pod ekranami jako wzmocnienie pojawił się porfir z Zalasu.



Mijam przybrzeżne zarośla.



Przechodzę pod autostradą.





Oto las po drugiej stronie. Przebarwia się jesiennie. W oczy rzuca się czerwona plama dębu czerwonego - Quercus rubra.



Ta część ekranu ginie w cieniu. Wzięty w ubiegłym roku za hortensję pnącą - Hydrangea petiolaris dławisz okrągłolistny - Celastrus orbiculatus nie powiększył się.



Z pobliskiego drzewostanu wybrałem lipę szerokolistną - Tilia platyphyllos.