Ścieżka prowadząca wzdłuż prawego brzegu Smolarni w końcu doprowadziła by nas do Pogorzyc, ale w tej wycieczce nie o to chodziło. Stanęliśmy pod tymi brzozami brodawkowatymi - Betula pendula i zdecydowaliśmy się na zejście w dół.



Teraz dno zasłania kotara z ulistnionych gałązek.



Powoli schodzimy, zerkając w dalszy ciąg wąwozu.



Osiągamy dno.





Ruszamy pod górę.



Dnem płynie woda.





Nad nami zachyla się gałąź buka pospolitego - Fagus sylvatica.



Zerkamy pod nogi. Woda płynie, a poza tym jacyś nasi tu byli.



Mijamy kolejny zielony odcinek.





Ponownie patrzymy pod nogi.



Ponownie zerkamy w górę. Widać starego buka pospolitego - Fagus sylvatica w otoczeniu młodzieży.



Przechodzimy za zakręt.



Na lewo odbija ścieżka prowadząca do miejsca znanego jako źródło pod bukiem. Zejście na nią przeoczyliśmy będąc na górze.



Zanim poszliśmy do zasadniczego celu przyjrzeliśmy się grzybowi. To czubajeczka ostrołuskowa - Echinoderma asperum.

Zaczynamy ruszać pod górę. Na drzewach widać nawet oznakowania szlaku.







Oto cel naszej wycieczki. Nowością, pierwszą jak się później okazało, jest powstanie tutaj kącika wypoczynkowego.





Oto korzenie tego drzewa. Jest tam kolejna nowość, ale o tym za chwilę, jeszcze w tym odcinku.



Zerknijmy teraz w koronę tego drzewa.





Dość dawno temu drzewo utraciło jeden ze swoich pni. Teraz w tym miejscu wyrasta paproć. Gatunku nie jestem pewien.



A teraz wspomniana druga nowość. Figurka Matki Boskiej i znicz świadczą o tym, że utworzono tutaj nowe miejsce kultu.



Zerkamy z bliska na korzenie.



Pod nimi znajduje się źródełko.



Ponownie oglądamy korzenie oraz nowe miejsce kultu religijnego.





Ponownie przyglądamy się korzeniom oraz tkwiącym pomiędzy nimi paprociom.



Spoglądam od dołu na paproć z dziupli. W dalszym ciągu nie jestem pewien gatunku.



I jeszcze dwa spojrzenia na korę u podstawy pnia.