Jesteśmy blisko skraju lasu. Oto rozłożysta leszczyna - Corylus avellana.



Na jednym z jej martwych konarów wyrasta czerwonawa tapeta. Po zimie barwa może być myląca, zatem nie typuję rodzaju. Jakby co, wiem, gdzie pójść po suszka.









Oto lipa drobnolistna - Tilia cordata.



Oto niezwykła sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Oto zestaw opon leżących tutaj co najmniej od 2007 roku.



I jeszcze jedno spojrzenie w głąb lasu.



Mijając wierzbę iwę - Salix caprea rozpoczynamy marsz z biegiem autostrady.





Idziemy przed siebie. Będzie dość monotonnie. Z drzew iglastych dominuje sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.







Teraz władzę przejmuje dereń świdwa - Cornus sanguinea.





Jest jeszcze okazała brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Ponownie pojawia się sporo derenia świdwy - Cornus sanguinea. Delikatną nutę stanowi głóg - Crataegus.



Mijamy pylącą leszczynę - Corylus avellana.



Mijamy zwyczajną sosnę zwyczajna - Pinus sylvestris.



Zaczyna się ściemniać, ale innej drogi brak.







Widać zbiorniki na Boroniowej Górze. Do kresu wycieczki jest bardzo blisko, najwyżej 3 km.



Widać przepust pod autostradą.



Po zejściu na dół dokumentujemy bezsensownie ścięte drzewo.







Zanim zbliżyliśmy się do przepustu udokumentowaliśmy jeden z ostatnich płatów śniegu.





Przed nami ostatni etap. Widać światełko w tunelu.