Od zespołu klasztornego można się przejść nad graniczny Bug. Droga jest bardzo wygodna.



Lasy, jak to bywa nad rzekami są łęgami.



O żyzności tutejszych gleb świadczy obecność pokrzywy zwyczajnej - Urtica dioica.



Drzewa oplata chmiel zwyczajny - Humulus lupulus.



Oto typowy widok tutejszego lasu z pierwszego etapu naszego przejścia.



W dnie lasu mamy jeszcze jeżynę popielicę - Rubus caesius oraz podagrycznika pospolitego - Aegopodium podagraria.



Ponownie spoglądamy w las, tym razem po lewej stronie drogi. Wkrótce wyjdziemy na otwartą przestrzeń.





Na korze drzew wyrasta złotorost ścienny - Xanthoria parietina. Inne porosty także tutaj są.



Po drodze mijamy młodą topolę białą - Populus alba.



W zaroślach pojawiają się suche drzewa.



Wśród mijanych drzew znajduje się wierzba biała - Salix alba.



Czas na kwietny przerywnik. Oto czyściec błotny - Stachys palustris.



Po prawej stronie drogi znajduje się rozłożysty dąb szypułkowy - Quercus robur.



Idąc dalej mijamy topolę białą - Populus alba oraz sąsiadującą z nią topolę szarą - Populus x canescens.





Teraz przez otwartą przestrzeń zmierzamy nad brzeg Bugu.









W tej okolicy po stronie białoruskiej jest prawie tak samo jak u nas.



Teraz idziemy pod prąd lewym brzegiem Bugu.





W końcu docieramy do słupa granicznego.



A pod nogami rządzi szczaw omszony - Rumex confertus. Towarzyszy mu świerzbnica polna - Knautia arvensis.



Oto kolejne spojrzenie na białoruski brzeg.



A na naszym brzegu trafiła się topola czarna - Populus nigra. Drzewo obficie poraziła rdza, którą określiłem jako Melamspora larici-populina.











Poza tym sporo tutaj chmielu zwyczajnego -Humulus lupulis.



W nadbrzeżnych zaroślach trafił się klon jesionolistny - Acer negundo.





Jest tutaj wierzba wiciowa - Salix viminalis.



I ponownie chmiel zwyczajny - Humulus lupulus.



Tutaj zwróciłem jeszcze uwagę na przetacznik długolistny - Veronica longifolia.









Odchodzimy od brzegu. Kierujemy się ku Kaplicy Świętego Ducha.





W pobliżu zauważam dziurawiec zwyczajny - Hypericum perforatum.





Zawracamy w kierunku klasztoru. Mijamy smaganą wiatrem od wschodu wierzbę wiciową - Salix viminalis.



Przyspieszamy. Najjaśniejsza plama to topola biała - Populus alba.





Pod mijanym na początku pomnikowym dębem znajdujemy zejściowego ozorka dębowego - Fistulina hepatica.



Oto pomnikowy dąb - Quercus robur. Ciekawe, jak długo wytrzymają z sobą razem.





A pod dębem rośnie bluszczyk kurdybanek - Glechoma hederacea.



A potem była Hanna.