Bywając w Skawinie w końcu znalazłem chwilę czasu aby odwiedzić tutejszy park miejski. Parki zawszą są wizytówką miast i po ich wyglądzie nierzadko ocenia się całokształt. Ta chwila pobytu była na tyle długa, że powstał serial złożony z trzech odcinków. Po pierwsze do parku wchodzimy przez bramę.



Drzewostan sprawia wrażenie młodego, no w każdym bądź razie będącego w średnim wieku.



Z drzew zauważyłem klon zwyczajny - Acer platanoides.



Kolejny gatunek to dąb czerwony - Quercus rubra.





Na ziemi leżał liść topoli - Populus. sp. sp. Prawdopodobnie jest to topola czarna - Populus nigra, ale 100% pewności brak.



Sporą domieszkę w drzewostanie stanowi robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.



Na jednej z nich osiedlił się klon zwyczajny - Acer platanoides.





Na innej osiedliła się leszczyna - Corylus avellana.







I jeszcze pniak po tym gatunku.



Idę dalej, kieruję się ku zbiornikowi wodnemu. Mam zamiar go obejść. Poruszamy się w kierunku północnym. Zbiornik to starorzecze Skawinki.



Na wodzie unoszą się liście. Nie wnika czy to grążele - Nuphar czy tez grzybienie - Nymphea.



Tutaj mamy mieszankę. Oto szczaw lancetowaty - Rumex hydrolapathum splótł się z kosaćcem żółtym - Iris pseudoacorus.



Nad wodą nachylają się wierzby białe - Salix alba.



Kolejny punkt to klomb z różami - Rosa sp. sp.





Na brzegu sadzawki usadowiła się manna mielec - Glyceria maxima.







Teraz zauważam topolę czarną - Populus nigra.







Na jej liściach pojawia się mączniak. Jak dla mnie to wciąż Erysiphe adunca.



I jeszcze spojrzenie w koronę tego drzewa.



Idę dalej. Oto gałąź klonu zwyczajnego - Acer platanoides z jeszcze zielonymi liśćmi.



Dalej mamy wierzbę kruchą - Salix fragilis.



Oto kolejna topola. Tym razem stawiam na szeroko pojętą topolę kanadyjską - Populus x canadensis. I jej liście poraża mączniak - Erysiphe adunca.







Mijam zakątek z placem zabaw. Tych topól jest tutaj więcej.



Oto kolejny takson z grupy topoli kanadyjskiej - Populus x canadensis.







Osobliwością dendrologiczną jest lipa amerykańska - Tilia americana.





W tym odcinku przede wszystkim obchodzę zbiornik wodny. Przy jego północnym krańcu mijam dąb szypułkowy - Quercus robur.





Oto zanurzona w wodzie złamana wierzba krucha - Salix fragilis. Takie przypadkowe instalacje podnoszą walory estetyczne parku.





Stokrotka pospolita - Bellis perennis jest w tej okolicy porażana przez rdzę, prawdopodobnie Puccinia lagenophorae.







Wzdłuż drugiego brzegu sadzawki biegnie szeroka ścieżka. Teraz idę na południe.





Tutaj na powierzchni wody unosi się płat grzybieni białych - Nymphaea alba.





Oto one w dłuższej sesji zdjęciowej. Nie ma jak zoom.











(wypowiedź edytowana przez Piotr_Grzegorzek 03.marca.2020)