Teraz udajemy się w kierunku wierzb widzianych w zakończeniu pierwszej części. Po drodze mijamy skupisko nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis.



Podchodząc coraz bliżej przekonujemy się, że te drzewa to wierzba biała - Salix alba.









Zbliżamy się do rzeki.



Rozglądając się po okolicy widzimy liczne wżery w brzegu. Widać, że rzeka zmierza w kierunku wałów.









Idziemy jeszcze nieco dalej na poludnie.



Po drodze trafia się jeżyna popielica - Rubus caesius.



Pomiędzy nią trafia się kolczurka klapowana - Echinocystis lobata.



Jest wyka płotowa - Vicia sepium.



Jest owoc kolczurki klapowanej - Echinocystis lobata.



Jest prawdopodobnie chaber austriacki - Centaurea phrygia.





Jeszcze raz zmierzamy ku rzece.



Znajdujemy kolejną porcję biomasy na tle rdestowca - Reynoutria.



Wydaje się, że to rdestowiec czeski - Reynoutria x bohemica.













Zbliżając się do rzeki znajdujemy miejsce po spalonych śmieciach.



Oto ostatnie spojrzenie z bliska w górę rzeki.



Oto ostatnie spojrzenie z bliska z biegiem rzeki.



Zawracamy.

Zawracamy w kierunku widocznego w tle wału przeciwpowodziowego.



Po drodze mijamy jeszcze zieloną łąkę.



Tutaj fioletowym akcentem wydaje się być chaber ostrołuskowy - Centaurea oxylepis. Odwiedził go trzmiel.









Jest i jastrun - Leucanthemum vulgare.



Jest gwiazdnica trawiasta - Stellaria graminea.







Zbliżamy się do wału.



Wchodzimy na górę.





Zerkamy na zachód. Na horyzoncie majaczy kopalnia Janina w Libiążu. Widać też parę z jaworznickiej gigantycznej chłodni kominowej.





Idąc na zachód zerkamy na obszar znajdujący się po prawej stronie wału.



Są tam uprawiane pola uprawne.





Teraz zoom-em przybliżam sobie Zamek Lipowiec.



Teraz mijamy jedna z dróg dojazdowych do pól oraz niewielki zagajnik z brzozą brodawkowata - Betula pendula.





Teraz na horyzoncie pojawiają się kolejne wzniesienie Grzbietu Tenczyńskiego.



Osiągamy szczyt łuku zakola Wisły. Mętków skrywa się za drzewami.



Teraz zerkamy w lewo. Wisły chwilowo nie widać. Jest kontrast pomiędzy suchą trawą na stoku wału a jego zielonym, bujnym podnóżem.



I znowu prawa strona wału.



Oto ostatnie spojrzenia na Mętków jako taki.





A potem pojechaliśmy do Jankowic.