Kolejnym obiektem, który usiłowaliśmy odwiedzić była Pipkowa albo Łaganowa Skała leżąca na zachód od wyrobiska kamieniołomu porfiru w Miękini. W drodze do celu przedarliśmy się przez plac budowy, którym teraz jest wyrobisko. Cóż dawno mnie tutaj nie było.





Mamy nadzieję, że uda się w przyszłości pogodzić działalność przemysłową z działalnością dydaktyczną.



Dlatego, na wszelki wypadek udaliśmy się ku bardzo dobrze znanej mi odkrywce tutejszego porfiru.





Jest blisko, coraz bliżej.





Po drodze mijam zarośla z dzikim bzem czarnym - Sambucus nigra.



W szerokiej panowanie widać porfir oraz zalegające nad nim wapienie komórkowe triasu.



Oto ściana odkrywki porfiru w dwu ujęciach.





Bardziej na lewo widać żółtą formację triasową.



Wróciliśmy na drogę, idziemy dalej na zachód.







Mijamy grupę brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



Gnamy dalej.





Osiągamy pierwszą drogę odbijająca w prawo. Wydawało mi się, ze na końcu będzie cel naszej wycieczki.



Ruszyliśmy pod górę. Po drodze mijamy zarośla z leszczyną - Corylus avellana.





Po dotarciu do ogrodzenia zorientowaliśmy się, że źle trafiłem.



Zawracamy.



Idziemy dalej na zachód główną drogą.





I tak dotarliśmy do miejsca, gdzie powinna być droga na Pipkową Skałę. I właśnie w tym momencie dowiedziałem się, że przez wiele lat byłem w błędzie. Potwierdziły to także dwie przedstawicielki ludności miejscowej. Wątki historyczne już poprawiłem.



Cóż było robić. Zerknęliśmy w górę.



Poszliśmy jeszcze przez chwilę na zachód, do zakrętu drogi.





Zawracamy. Minęliśmy już drogę do Widynowej Skały. Zerkamy na południe.



Pomiędzy drzewami wyróżnia się wierzba iwa - Salix caprea.



Oto ostatni odcinek drogi przez niecką wyrobiska.



Zerkamy na plac budowy.





Oto porfir w ścianie wykopu.



I jeszcze ostatnie spojrzenie na plac budowy. Liczymy na to, ze to tylko stan przejściowy.