W kolejnym odcinku idziemy z biegiem Białej Przemszy. Koryto jest nieznacznie zwężone, przez co rzeka rwie szybciej. Zerkamy pod prąd.



Zerkamy z prądem.



Zerkamy na wprost. Właśnie jedzie pociąg z Krakowa do Katowic.



Patrzymy pod nogi. Na ściółce zalega sporo szyszek sosnowych.



Mchy reprezentują tutaj dwa gatunki. Pierwszy to zęboróg purpurowy - Ceratodon purpureus.



Drugi to pędzliczek wiejski - Syntrichia ruralis.





Są suche drzewa.





Teraz przez szczery, ale brudny piasek wchodzimy pomiędzy młode sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.



Teraz jesteśmy w miejscu, gdzie rzeka wykonuje tak zwany efekt odbicia.





Oto malowniczo zwisające gałęzie sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.



Oto dalszy bieg rzeki i kępy okazałych turzyc - Carex.



Idziemy dalej.



Teraz podziwiamy płonnika włosistego - Polytrichum piliferum.







Teraz zbliżyliśmy się do nasypu linii kolejowej.



Zerkamy do lasu po lewej stronie drogi. Oto wierzba iwa - Salix caprea.





Oto bardzo rozczochrana młoda sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Teraz przyglądamy się większemu drzewu tego gatunku.



Oto zbliżenie podstawy wyłamanego konaru.



Oto rana po innym wyłamanym konarze.



Oto kulista narośl.



Ruszamy dalej.



Zerkamy na rzekę.



W przybrzeżnym drzewostanie wyróżnia się skrzywiona brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Oto malownicza czeremcha amerykańska - Padus serotina.



Oto rozłożysta wierzba krucha - Salix fragilis. Dotarliśmy do wiaduktu.



Spoglądamy teraz na zarośla na lewym brzegu Białej Przemszy. Skrywają się tam długoszyńskie skałki.



Wchodzimy pod wiadukt.



Jest jak zwykle w podobnych miejscach galeria malarstwa na betonie.





Już tutaj była okazja wygodnego wyjścia na nasyp linii kolejowej, ale wybraliśmy spacer po równinie pomiędzy nasypem a piaskownią.





(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 27.marca.2021)