Zatem ruszamy do ujścia Wąwolnicy. Przechodzimy pomiędzy luźnymi trzcinami pospolitymi - Phragmites australis.



Wkraczamy w łan trzcinnika piaskowego, który występuje tutaj w dwu odmianach barwnych.



Mijamy chabra - Centaurea niemożliwego do oznaczenia.



Kroczymy dalej. Cel przejścia jest po prawej stronie a koryto Wąwolnicy na wprost.









Są pewne urozmaicenia. Oto kępa nostrzyku białego - Melilotus albus.



Oto starzec jakubek - Senecio jacobaea.



Oto ostrożeń polny - Cirsium arvense.



Oto dziewanna firletkowa - Verbascum lychnitis.



Oto dziurawiec zwyczajny - Hypericum perforatum.



Oto chaber nadreński - Centaurea stoebe.





Jednakże trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios dominuje.



Skrywają się w nim fragmenty z jeżynami - Rubus sp. sp.



Teraz osiągamy Wąwolnicę.



Tutaj także trafia się jasieniec piaskowy - Jasione montana.



W drodze do ujścia rzeki znowu dominuje trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.



Ujście zasłania krzak głogu - Crataegus monogyna.



Teraz właściwe ujście skrywa się pośród bujnej roślinności.



Tutaj już widać więcej Przemszy.



Zawracamy.





Teraz natrafiamy na czerwiec trwały - Scleranthus perennis.



Jest też macierzanka - Thymus pulegioides.



Następnie trafia się większe skupisko dziewanny firletkowej - Verbascum lychnitis.





Ponownie natrafiamy na płat nostrzyku białego - Melilotus albus.



Kolejny gatunek to przytulia właściwa - Galium verum.







Jest też rzepik - Agrimonia.



Ponownie znajdujemy się przy wale przeciwpowodziowym Wąwolnicy.



Teraz będzie fioletowo, chabrowo. Na początku prawdopodobnie Centaurea phrygia. Druga opcja to Centaurea jacea.







Potem Centaurea jacea.





Teraz kończąc ten etap naszej wędrówki zmierzamy do mostu kolejowego.



Po stronie mysłowickiej jest tak jakby ozdobiony.





Ruszamy ku rzece.



Przed przeprawą zauważamy kozłek lekarski - Valeriana officinalis.