Kontynuując naszą wędrówkę nieoczekiwanie natrafiliśmy na takie nieprzypadkowe zgromadzenie sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.





Brak tutaj zwartego runa. Są pojedyncze placki czegokolwiek.



Oto złotowłos strojny - Polytrichastrum formosum.







Wchodzimy w głąb. Rozglądamy się za czymkolwiek.





Jest chroniony widłoząb kędzierzawy - Dicranum polysetum.



Jest chrobotek - Cladonia.



Jest muchomor czerwieniejący - Amanita rubescens.



Jest zawciąg pospolity - Armeria maritima ssp. elongata.



Jest konwalia majowa - Convallaria majalis.





Oto drugi kraniec tego nieprzypadkowego zgromadzenia drzew. Jest więcej zieleni w runie. Jest spora domieszka brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



W tej okolicy natrafiliśmy na uporządkowany śmietnik.



Było też sporo kruszczyków - Epipactis.







Jest potencjalnie zagrożony wymarciem gęstoporek cynobrowy - Pycnoporus cinnabarinus.



Opuszczamy las, odbijamy w prawo.



Na skraju natrafiamy na błyskoporka podkorowego - Inonotus obliquus f. sterilis.



Oto kolejny jak sadzę stan przejściowy związany z likwidacją tutejszej infrastruktury.







W tej okolicy występuje jakiś wrzosowiec - Corispermum.





Jest też psianka - Solanum nigrum L. ssp. schultesii.







Jest przymiotno białe - Erigeron annuus.





Idziemy dalej.



Mijamy płat krzywoszczeci przywłoki - Campylopus introflexus.





Idziemy dalej. Po drodze zauważamy śmietnik. To już coś innego od stanu przejściowego związanego z likwidacją dotychczasowej infrastruktury.







Dalej mijamy olszę czarną - Alnus glutinosa.



Idziemy dalej. Teraz jak się później okazało oddaliliśmy się od Przemszy.





Po drodze mijamy kolejne kruszczyki - Epipactis.



Mijamy ostrożnia lancetowatego - Cirsium vulgare.



Przebywał na nim borczyniec południowy - Carpocoris purpureipennis.



Dotarliśmy do skrzyżowania dróg.



Minęliśmy skupisko wierzby kruchej - Salix fragilis.



Idąc dalej zorientowaliśmy się, że zamiast do Przemszy dotarliśmy do oglądanego w pierwszej części przepustu pod drogą S1.



Spotkaliśmy nawet znajomą topolę szarą - Populus xcanescens.



W tym miejscu pożegnaliśmy część uczestników. Było im bliżej do punktu startu. A do Przemszy prowadzi niejedna droga.