Czas na kolejną wielką wyprawę. Rzeka Sztoła jest obecnie bardzo medialnym "suszkiem". Dlatego i my wybraliśmy się na spacer w osi jej koryta. Zajechaliśmy w rejon przystani kajakowej. Oto wyraz tutejszego lokalnego patriotyzmu.



Kierujemy się do Leśnego Dworu.



Zerkamy na Babę. Jest w niej woda.





Idziemy w kierunku zapory.



Oto zalew.



Oto Sztoła poniżej tamy.



Rozglądamy się po okolicy. Jest świerk kłujący - Picea pungens. Jest sosna zwyczajna - Pinus sylvestris. Są brzozy brodawkowate - Betula pendula. Znaczy się mamy standardowy zestaw.



Zerkamy na akwen.



Rozglądamy się po okolicy.



Ruszamy w górę doliny wybierając jej lewy brzeg. Oto pierwsze widoki malowniczo odbijającego się lasu z prawego brzegu.









Docieramy do miejsca, gdzie lód z akwenu się topi. Oto druga partia widoków odbijającego się w wodzie lasu.







Dalej zalew wyraźnie się zwęża. Akwen jest zamarznięty.



Mijamy szuwar z trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Idziemy dalej.



Osiągamy koniec pierwszego z trzech akwenów.





Zerkamy na turzycę z kręgu Carex paniculata.



Przechodzimy nad drugi akwen. Tutaj znajdujemy kolejny fragment tafli wolnej od lodu.



Oto powalone drzewo.



Oto olsze czarne - Alnus glutinosa. Zarazem na prawym brzegu widać fragmenty infrastruktury Leśnego Dworu.





Jest też jałowiec pospolity - Juniperus communis.



Oto kolejne drzewo powalone do wody.



Ruszamy w górę.



Po drodze trafił się okazały dość spłaszczony pniarek obrzeżony - Fomitopsis pinicola. Wyrasta na sośnie zwyczajnej - Pinus sylvestris.





Była tam też pustułka pęcherzykowata - Hypogymnia physodes.



Bliżej gruntu pojawił się chrobotek szydlasty - Cladonia coniocraea.



Oto kolejne odcinki doliny z drugim akwenem Leśnego Dworu.









Był też widziany w ubiegłym roku widłak jałowcowaty - Lycopodium annotinum.



Oto para bardzo pokręconych brzóz brodawkowatych - Betula pendula.



Idziemy dalej.



Mijamy brzozę brodawkowatą - Betula pendula dopiero co ogryzioną przez bobry.



Osiągamy miejsce, gdzie nad końcowym odcinkiem tego akwenu przebiega linii energetyczna.



Ruszamy dalej. Widać już przesmyk prowadzący do trzeciego akwenu.





Tutaj także mijamy turzyce z kręgu Carex paniculata.



I jeszcze ostatnie spojrzenie za siebie.



Pokonujemy przesmyk.



Wkraczamy na teren trzeciego, niewielkiego akwenu. Tutaj jest przede wszystkim lód. Jest jeszcze niewielka struga wsiąkająca w grunt.







Oto plaża z prawego brzegu.



A teraz jako było na początku tak jest i na końcu. Oto spore skupiska częstej tutaj turzycy z kręgu Carex paniculata.







I tak przeszliśmy wszystkie akweny z których ostatni okazał się być prawie suchy.