Czas na sprawozdanie z kolejnej sobotniej wyprawy, tym razem piątej w tym roku. W myśl zasady, że przeszkodą nie są ani mróz, ani deszcz, ani wiatr udaliśmy się do tytułowego miejsca. Dla mnie było to uzupełnienie wrażeń z wizyty z 28 lutego 2023. Zaczynamy od północnej krawędzi. Oto tytułowy gatunek pomiędzy leszczynami - Corylus avellana.





Oto zbliżenie pierwszej kępki Galanthus nivalis.



Wchodzimy głębiej w las. Oto kontynuacja tego rodzaju widoków.







Teraz na gałęzi drzewa liściastego trafiła się czarna galaretka. Wychodzi mi, że to Exidia truncata.





I ponownie Galanthus nivalis pomiędzy Corylus avellana.



Mijamy okazałego jak a tę okolicę dęba szypułkowego - Quercus robur. Od teraz na zdjęciach będą się pojawiać efekty wysokiej wilgotności powietrza.



A dalej biel runa. To robiło kolosalne wrażenie na uczestnikach wycieczki.



Jest też bez czarny - Sambucus nigra.



I znowu to co najważniejsze w tym miejscu.







Rozkwita zawilec gajowy - Anemone nemorosa.





Czas na bliższe poznanie się w przebiśniegiem - Galanthus nivalis.



Następnie trafił się pniak pokryty rokietem cyprysowym - Hypnum cupressiforme.





Oto pniak jak sądzę po dębie szypułkowym - Quercus robur.



Oto dalszy płat bieli Galanthus nivalis.



Trafił się kolejny bez czarny - Sambucus nigra.



Trafiło się coś z kategorii nasi tu byli.



Oto ciąg dalszy bieli Galanthus nivalis.





Zielonym akcentem jest płaskomerzyk - Plagiomnium undulatum.

Idąc dalej, rozglądając się za innymi gatunkami natrafiliśmy na miodunkę - Pulmonaria obscura.







Oto kolejna biel Galanthus nivalis.



W drzewostanie dominuje leszczyna - Corylus avellana. Towarzyszy jej buk pospolity - Fagus sylvatica.



Najbardziej okazałe drzewa to dęby szypułkowe - Quercus robur.



I tak dotarliśmy do wartko płynącego strumienia. Nad nim wyrasta regenerująca się z pniaka wierzba krucha - Salix fragilis.



Ruszamy w górę cieku. Tutaj także mamy płaty Galanthus nivalis.





Są omszałe gałęzie. Na jednej z nich wyrasta rokiet cyprysowy - Hypnum cupressiforme.







Ciek wcina się w grunt. Wysoka wilgotność powietrza uniemożliwiła szczegółową dokumentację jego biegu.



Nieco dalej widać dominację leszczyny - Corylus avellana. Najbardziej okazałe drzewo to wierzba krucha - Salix fragilis.



Oto ostatnie płaty Galanthus nivalis.



W końcu wyszliśmy na otwartą przestrzeń. W okolicy biegnie linia energetyczna.





Idąc dalej na skraju lasu zauważyłem malowniczo rozdartą wierzbę kruchą - Salix fragilis.





Strumień płynął dalej w kierunku wschodnim. My ze względu na warunki atmosferyczne postanowiliśmy powrócić do pojazdu. Po drodze trafił się płat przytulii czepnej - Galium aparine.



Była połamana topola osika - Populus tremula.





Oto kolejna miodunka ćma - Pulmonaria obscura.







Teren ten upatrzyli sobie kolarze.



Oto kolejna topola osika - Populus tremula.



I jeszcze jeden dąb szypułkowy - Quercus robur.

Mz kisielnica to Exidia nigricans, nie truncata = glandulosa.

Też brałem tę opcje pod uwagę i teraz po wnikliwej analizie oryginalnego zdjęcia zgadzam się na Exidia nigricans.