Powoli kończymy wędrówkę. Zbliżamy się do doliny Wąwolnicy.





Oto ona w górę biegu.





Oto ona z biegiem cieku.





Tutaj wyrasta rdestowiec - Reynoutria japonica.



Opuszczamy dolinę.



Dalej poruszamy się skrajem poręby. Widać liczne młode sosny - Pinus sylvestris.











Zbliżamy się do północnych kresów Jelenia w osi ulicy Kazimierza Bożka. Jesteśmy w borze.





Po prawej stronie drogi wyrasta dąb - Quercus rubra.







Oto kolejny płat boru.





Jest sporo dębu - Quercus rubra.



W miejscu gdzie zaczyna się ulica Roździeńskiego podchodzimy pod stromy stok Rudnej Góry.







Idziemy dalej pod górę takim sobie borem.



Mijamy dwie skrzyżowane sosny - Pinus sylvestris.





Zerkamy w górę stoku



Ruszamy na wschód. Mijamy kamieniołomy.





Są brzozy - Betula pendula.



Mijamy kolejny kamieniołom.









Idziemy dalej.



Jesteśmy w borze.









Na lewo od szlaku znajduje się zalesiona poręba.



Jest martwe drzewo.



A dalej standardowy zestaw gatunków.















Są brzozy - Betula pendula z hubiakiem - Fomes fomentarius.



Widać pierwsze zabudowania.





Trafiła się sosna - Pinus rigida.





Opuszczamy las.





Wkraczamy pomiędzy zabudowę. To otoczenie tytułowej Azotki.