Poruszamy się w dalszym ciągu z biegiem Białej Przemszy. Jest trawiasta przestrzeń.





Pokonując chaszcze trafiam na drewno z porostami. Jest złotorost - Xanthoria parietina.



Jest obrost - Physcia adscendens.



Jest tarczownica - Parmelia sulcata.



Idziemy dalej. Szału nie ma.













Na opadłej gałęzi topoli - Populus wyrasta złotorost - Xanthoria parietina.



Jest liszajecznik - Candelariella.



Jest obrost - Physcia adscendens.



Pokonujemy kolejny odcinek brzegu.





Przedzieramy się przez gęstwinę.





Jest omszałe drzewo.



Opuszczamy dolinę. Mijamy sosny - Pinus sylvestris.





Widać zza nich pustynię.











Jest drzewo tracące piasek pod korzeniami.



Oto ostatnie spojrzenie na rzekę.







Wychodzimy na pustynię w okolicy miejsca zwanego Oaza.



Ruszamy na zachód.







Tutaj pustynia coraz bardziej zarasta. Na razie trawami.







Jest sporo trzcinnika - Calamagrostis epigeios.



Grunt jest szary. Pojawia się wiele młodych sosen - Pinus sylvestris.







Jest szroniak - Niphotrichum canescens. Otacza go płonnik - Polytrichum piliferum.



Jest suche drewno.



Idziemy dalej.





Jest zęboróg - Ceratodon purpureus.







To jest po prostu zapowiedź śmierci dla tej części pustyni.