Podążamy w dół wschodniej odnogi Gródka. Wyraźnie widać, że to dzieło płynącej wody.





Oto kępka mchu z lewego brzegu. Stawiam na dzióbkowca - Eurhynchium angustirete.







Z wegetacją ruszają paprotniki - Polystichum aculeatum.









Przechodzimy pod powalonymi drzewami.





Zbliżamy się do końcowego odcinka tej doliny. Wśród drzew pojawia się jawor - Acer pseudoplatanus. W runie dominuje ziarnopłon - Ficaria verna.







Osiągnęliśmy szerokie namulisko u zbiegu wszystkich odnóg.



Ruszamy w górę głównego ciągu.



Dolina bardzo się zwęża.



Na lewym brzegu mijamy drzewo, które siatką korzeni stara się utrzymać w niesabilnym gruncie.





Na prawym brzegu jest płat płaskomerzyka - Plagiomnium undulatum.



Jest stożka - Conocephalum conicum.



Oto kolejna zielona dzicz.







Oto nawis arkozy z lewego brzegu Gródka.



Wchodzimy w dalszy odcinek wąwozu i na tym kończymy.

Zawracamy. Na lewym brzegu mijamy paprotnika - Polystichum aculeatum.







Tutaj dominują płaskomerzyk - Plagiomnium undulatum i skosatka - Plagiochila asplenioides.







Na prawym brzegu wzrok przyciąga płat stożki - Conocephalum conicum.



Teraz przemieszczamy się w dół wąwozu. To namulisko. Florystycznie szału nie ma.









W runie dominuje ziarnopłon - Ficaria verna.







Trafiła się lakownica - Ganoderma applanatum.







Dołem biegnie uczęszczana droga.





Kwitnie gajowiec - Galeobdolon luteum.



Zbliżamy się do wylotu wąwozu.







Wśród drzew pojawia się dąb - Quercus robur.



Jest przytulia - Galium aparine.



Jest bez - Sambucus nigra.



Teraz zerkamy za siebie. Oto niebo nad polami na zachód od Gródka.





Tuż u wylotu wąwozu zalega masa biomasy.



I jeszcze chmury nad pobliską zabudową.