Czy ktoś z Was był na tych torfowiskach. Mieszkam niedaleko Boru na Czerwonem (Nowy Targ, Podhale, Polska :)- najlepiej zachowanego torfowiska wysokiego typu górskiego i chciałbym poznać Wasze opinie i ew. spostrzeżenia. Służę też pomocą dla kogoś, kto jest zainteresowany poznaniem przyrody tego regionu.

Byłem, z wycieczką, faktycznie ciekawe miejsce.Zaprowadził nas tam miejscowy leśniczy.Chciałbym tam jeszcze kiedyś trafić. Pozdrawiam.:-))

Kilka roślin z torfowiska "Bór na Czerwonem".
Modrzewnica. Występuje tutaj dość często.


Rosiczka okrągłolistna. Kilkanaście stanowisk.
W różnych latach od kilku do setek osobników.


Borówka bagienna - "pijanica". Pospolita w mokrych, nasłonecznionych miejscach.


Żurawina. Bardzo częsta


Borówka brusznica.


Wełnianka pochwowata. Wszędzie.


Bagno zwyczajne. Wszędzie.

Tadeusz. Kiedy robiłeś te zdjęcia ? W 2008 ?

Trzy dni temu i wczoraj. Wszystko kwitnie.

To naprawdę jest pod Tatrami


Samo torfowisko otoczone jest przez sosnowy bór bagienny i bór trzcinnikowy




Okrajek torfowiska. Tu jest trochę mokro.



Trochę o "sośnie" porastającej kopułę torfowiska. Jest zamieszanie i to duże. Dawniej uważano ją za sosnę błotną, kosodrzewinę lub określano jako sosnę drzewokosą. Badania prof. Anny Bobowicz wykazały, że jest to "rój mieszańcowy sosny pospolitej i kosodrzewiny". Te same osobniki wykazują w kolejnych latach cechy obydwu gatunków na przemian. Żeby było jeszcze bardziej zamącone są drzewa w kilkudziesiąsiu centymetrach sosną potem kosodrzewina potem sosna.
Pokrój różny: od formy drzewiastej do krzewów. Wysokość "drzew"do 5-6 metrów. Wiek nawet tych "rachitków" nawet lekko ponad 90 lat.





Skarpa torfowiska ma wysokość 6-7 metrów. Niekiedy się rozmywa.


Torfowisko jest w dobrym stanie. Penetracja ludzi tylko na obrzeżu i sporadycznie. Boją się tego :0

Niezły ochroniarz :-))) I skuteczny :-)))


Trafić na takie torfowisko - marzenie !

Bardzo lubię potwierdzać legendy o Borze jako niesłychanym żmijowisku. W rzeczywistości żmije spotyka sie rzadko, chociaż w tym roku częściej niz w ubiegłych.
Trafić można łatwo, jadąc z Krakowa do Zakopanego. W Nowym Targu skręcamy na drogę do Szczawnicy (przełom pieniński) i Białki i Bukowiny Tatrz. Zaraz za Miastem (na Podhalu wymawia się to z dużej litery), na rondzie w lewo na Białkę. Po prawej widać budynki lotniska, droga do nich skręca 300-400 metrów za rondem. Skręt w prawo, później ok.1 km i mamy te wspaniałości. Rezerwat jest opisany na stosownych tablicach. Poruszać sie można ścieżkami. Nie ma jeszcze ścieżki dydaktycznej, ale może ją niebawem zrobimy. W razie kłopotów służę pomocą.
PRZECZYTAJCIE WĄTEK O FILMACH VIDEO W DZIALE ADMINA.