Późna jesień - przy pechowym roku szybko przechodzimy w ślimaczącą się jesienna szarugę, gdy już całkiem opadną liście lipy drobnolistnej Tilia cordata, klonu zwyczajnego Acer platanoides. Pora ta kończy się opadnięciem ostatnich liści buka Fagus sylvatica i nastaniem dłuższych mrozów, kończących wegetację. Zwykle ta pora obejmuje listopad.

Zima - Zimą wszelka poważniejsza wegetacja zamiera, choć trzeba przyznać, że w dłuższych okresach bezmroźnych, niektóre chwasty ogrodowe jak gwiazdnica pospolita Stellaria media, czy wiechlina roczna Poa annua też potrafią kwitnąć i owocować.

W zimie wyróżnia się trzy podokresy. Przedzimek w okresie gdy ziemia nie jest trwale zamarznięta, zwykle trwa on od końca listopada do połowy grudnia. Gdy grunt trwale jest zamarznięty mamy pełnię zimy, która kończy się zwykle pod koniec lutego. Okres zaniku okrywy śnieżnej i nabrzmiewania pąków wierzb Salix to spodzimek. Gdy rusza wegetacja mamy znowu pierwszą porę fenologiczną przedwiośnie. [Za Atlasem roślin Fenologiczne pory roku]