I wreszcie nadszedł ten upragniony i zapewne długo wyczekiwany wątek o dziewięćsile bezłodygowym w odmianie łodygowej - Carlina acaulis. To dziwo występuje w lasku Warpie porastającym szczyt Rosowej Góry w Balinie k. Chrzanowa. Spójrzmy na razie na mapę firmy Compass. Sposób przejścia lasku oznaczyłem jasnofioletowym wężykiem. bohater tej akcji rośnie tam, gdzie trasa z kierunku wschodniego skręca raptownie na północ.



Drzewostan jest tutaj stosunkowo gęsty. Dominują sosny. W niższej warstwie drzew bywają brzozy, jarzębiny i czeremcha amerykańska.



Tu i ówdzie pod zieleniną znajdziemy śmieci.



W runie nader często widuje się kruszczyki - Epipactis.



A oto jeden z licznych tutaj szybików po eksploatacji kruszców. Warpie są tym wszystkim co wyrzucono na zewnątrz, żeby dziura była dziurą.



I znowu kruszczyk - Epipactis. Czasami gdzie by nie rzucić okiem widzi się przynajmniej jednego takiego storczyka.



A teraz dokładnie widać strukturę tego lasu.



I jeszcze warto zauważyć, że jest tutaj kokoryczka lekarska - Polygonatum odoratum.



I jeszcze raz spójrzmy na większe warpie. Słowo to występuje wyłącznie w liczbie mnogiej tak jak na przykład spodnie.



A teraz czas na dziewięćsiłową ucztę. Oto dziewięćsił bezłodygowy w odmianie łodygowej czyli Carlina acaulis ssp. simplex.

















Opuszczając to miejsce spotykamy kolejne dziwne przypadki. Oto łan trzęślicy modrej - Molinia caerulea na szczycie wzgórza.



Kolejnym gatunkiem nie na miejscu zdaje się być czarcikęs łąkowy - Succisa pratensis.





A teraz warpie ocienione lipą. Wszak formalnie rzecz biorąc na tym wzniesieniu powinien wyrastać grąd Tilio Carpinetum





Innym niezwykłym gatunkiem w takim siedlisku jest czartawa pospolita - Circaea lutetiana





Szczytowe partie wzgórza pokrywają również hałdy po kopalniane. Istnieje uzasadnione przypuszczenie, że pierwsza partia kruszców była wydobyta metodą odkrywkową a dopiero druga metodą szybikowo-kieszeniową.







Ale wróćmy do zieleniny. Oto naparstnica zwyczajna - Digitalis grandiflora





I znowu kruszczyki



I jeszcze więcej kruszczyków.



Spójrzmy teraz na lepnicę rozdętą - Silene inflata. To gatunek dość częsty u nas. Uchodzi za roślinę galmanową.



I oto ostatni kadr, rzut oka na zewnątrz ze skraju lasu.



Ale ja tu jeszcze wróciłem, bo w tydzień później kręciłem w tej okolicy film pt. Tajemnice Rosowej Góry z tym dziewięćsiłem jako głównym bohaterem. Podobno im bliżej Atlantyku tym bardziej dziewięćsiły bezłodygowe są bardziej łodygowe.

To ciekawe bardzo poznać łodygowego bezłodygowego :-)

Jak dotąd najwięcej w swoim życiu widziałam dziewięćsiła bezłodygowego w Suwalskiem, np. jak dobrze pamiętam na Głazowisku Bachanowo nad Czarną Hańczą (to rezerwat geologiczny i krajobrazowy, stworzony w celu ochrony fragmentu obszaru z dużym nagromadzeniem głazów narzutowych). Ale tamtejsze dziewięćsiły niewątpliwe bezłodygowe były :-)

Dziewięćsił jak sama nazwa mówi, trzeba mieć ze dziewięć sił żeby dało się go wyrwać. Nie lubią go owce pasące się na górskich halach, gdyż strasznie kłuje. Ja dość często dziewięćsiła bezłodygowego widuje w Beskidzie Małym, ale zbytnio nie przyglądałem się czy jest bezłodygowy czy łodygowy.

Natomiast ja chciałbyn spotkać prawdziwego bezłodygowego,bo jeszcze nie widziałem,ale teraz wiem gdzie można je spotkać.Rosną tutaj(połudn-zach.Niemcy) tylko na łodygach do 40 cm wys.Ten na zdj.miał ok.15 cm wys.

Jeśli już o dziewięćsiłach mowa. To widziałem też podobnie wyglądającego ale zato bardzo rzadkiego dziewięćsiła popłocholistnego w rezerwacie Wały koło Miechowa.