Ulica Lubicz w Krakowie jest dobrze znana w naszych kręgach. Wszak to tutaj mieści się symboliczna "mekka" polskiej botaniki, do której każdy z nas przynajmniej raz w okresie swojej aktywności zawodowej powiniem "pielgrzymować". Przy pobieżnym poznaniu nie wydaje się ona interesująca. Ot zwykła zatłoczona, hałaśliwa arteria komunikacyjna.





W Instytucie botaniki PAN od wielu lat trwa permanentny remont. Teraz obiekt wygląda tak.



Pomimo remontu ostała się para brzóz ojcowskich.





Na skwerku przy sąsiedniej posesji kwitł fiołek wonny.





Część murów zdobywa dziki bez czarny.



Są też jakieś mniszki - Taraxacum sp. sp. W świetle tego co napisano w tym dziele - Flora Polska. Rośliny naczyniowe. Tom XIV. 1980, Zrosłopłatkowe, Cz.5. Taraxacum, Hieracium. PWN. - ulica Lubicz powinna być rezerwatem przyrody, ponieważ to z jej poboczy i trawników Tadeusz Tacik pozyskał pierwsze okazy wielu nowych dla naszej flory gatunków tego rodzaju.





Z drzew rozpoczęło się kwitnienie klonu zwyczajnego.



Kończył kwitnienie klon jesionolistny.



A oto kolejne zgrupowanie mniszków, prawdopodobnie wszystkie one reprezentują jeden gatunek.



To zgrupowanie znajdowało się pod tym zakwitającym okazem kulistej odmiany klonu zwyczajnego.





Bardzo niekorzystnie w tej okolicy wygladają resztki szkółek Fregego.









Tak to między innymi wygląda kiedy spojrzymy przez dziurkę w kracie.



Te żółte worki też tutaj leżą od kilku lat.



Wróćmy jednak na ulicę. Z drzew przydrożnych warto zwrócić uwagę na młodego platana klonolistnego. Pamiętam, że kiedyś ktoś się pytał nas o podobne drzewo i prawdopodobnie błędnie zdiagnozowalisy je jako styrakowiec. Fakt na pierwszy rzut oka w takim stanie niewiele się różnią.





A teraz mamy młodą jasnotę białą.



Na kolejnym zdjęciu poza wiechliną roczną zobaczymy po lewej stronie rozetkę liści stulisza Loessela a po prawej tasznika pospolitego.



Wyszły również młode osobniki przymiotna kanadyjskiego, teraz zwanego Conyza canadensis.



A teraz kolejny rzut oka na ulicę. Podążamy powoli w kierunku dworca kolejowego.



Tutaj spotykamy kolejne prawdopodobnie dwa gatunki mniszka





A obok nich trzy przymiotna w jednym rzędzie.



A teraz kwestii mniszków mamy kolejne mozliwości do porównań. Na lewo gatunek A na prawo gatunek B.



A teraz na lewo gatunek A zaś na prawo gatunek C.



W tym momencie oderwiemy się na chilę od ulicy i zajrzymy do parku Strzeleckiego.



Króluje w nim okazały platan.



Na ziemi zobaczymy między innymi ziarnopłon wiosenny.



Moją uwagę przykuł dereń właściwy.





Przed opuszczeniem parku zwróciłem uwagę na to jednogatunkowe zgrupowanie mniszków.





Tym sposobem przybliżyliśmy się do linii kolejowej.



Tutaj pod kamiennym filarem zaraz za ceglaną ścianką mamy kolejne dwa egzemplarze, a być może dwa gatunki mniszków.





Trochę uwziąłem się na ten rodzaj, ale jest to swoisty hołd złożony Tadeuszowi Tacikowi, który jako pierwszy próbował ogarnąć ten bogaty w gatunki rodzaj. Obawiam się, że do dziś nie ma w Polsce botanika który by bez trudu umiał oznaczać przedstawicieli tego rodzaju.