Wielokrotnie opisywanym przeze mnie miejscem jest ponor w dolinie rzeki Łużnik płynącej na granicy Jaworzna i Chrzanowa. Na tym etapie poszliśmy od zakończenia ulicy Mokrej w Balinie Okradziejówce i poszliśmy początkowo na północ a potem doszliśmy na skraj lasu, gdzie zaczyna się dziki Łużnik. Na tym odcinku droga biegnie wzdłuż skraju lasu sosnowego. W tej okolicy znajduje się łan rdestowca japońskiego.





Intensywne opady deszczu sprzed kilku dni rozmyły drogę.



Na gałązce dębu przebywał przedstawiciel lokalnej fauny, krocionóg.



A oto kolejny odcinek rozmytej drogi. Szliśmy w dwójkę. To dobrze wróżyło celowi naszej wyprawy. Teren powinnien byc silnie nawodniony.



A oto już widok łąk nad Łużnikiem. Rzeka płynie tam, gdzie na horyzoncie na tle lasu widać linię drzew liściastych.



Łąka była zalana. Albo to efekt deszczu, albo dowód na niedawną wizytę Łużnika.



Stoimy na moście. Patrzymy w górę rzeki. Woda podchodzi niemalże pod most. Bardzo rzadko zdarza się, że wody jest tutaj tak dużo.





Teraz widzimy rzekę zgodnie z jej biegiem.



Do skraju lasu, gdzie zaczyna się dziki Łużnik poszliśmy przez łąkę, wykorzystując ślad po jakimś quadzie.



Wśród traw zauważyliśmy odpoczywającą sarnę.





Bliżej lasu na łące dominowała taka trawa. Moim zdaniem to śmiałek darniowy.



Pomiędzy kępami znajdowały się płaty rzeżusznika hallera.



Była tam również przytulia wiosenna.



A na skraju lasu rósł sobie taki rozłożysty dąb szypułkowy.



W lesie porastającym wydmę napotkaliśmy skupisko wężymordu niskiego - Scorzonera humilis.





Tutaj z niewielkiego przewężenia z wydmy sączył się kilkunastometrowy ciek.







Ten ciek to jeden z dopiero co ujawnionych dopływów Łużnika.