Kamieniołom Balaton w Trzebini był kilkakrotnie pokazywany w tym dziale. Tym razem udałem się tutaj w ramach konsultacji dla potrzeb dwu prac, olimpijskiej i magisterskiej. W tym miejscu muszę wspomnieć, że jest to pierwsza z Zielonych Pereł Trzebini. Oto lokalizacja tego miejsca na mapie firmy Compass. W tej części omówię zachodnią ścianę, w rejonie zielonej kreski.



Zachodnia ściana zaraz na lewo od wejścia jest stroma i trwała do tego stopnia, że wytyczono na niej nawet szlak do wspinaczki skałkowej. U jej podnóża znajdują się zarośla wiązu polnego - Ulmus campestris.



Patrząc wzdłuż niej do góry widzimy, że zasadniczo jest ona łysa.



Wiąz polny - Ulmus campestris tworzy zwarte zarośla u podnóża.



Spore połacie skały pokrywają czarne porosty.



Bywają tutaj pojedyncze rośliny, takie jak ten brodawnik zwyczajny - Leontodon hispidus



Jest też jakaś dziewanna - Verbascum



W jednej ze szczelin zagnieździła się brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Tutejsze wapienie to skała jurajska. Pierwotnie była to bioherma sinicowo-gąbkowa. Szczątki gąbek znajduje się tutaj nader często. Są też liczne buły krzemienne, które powstały z krzemionkowych szkieletów gąbek.





W niektórych szczelinach mieszkają mrówki, które stymulują lokalne procesy glebotwórcze.



Opuszczamy teraz rejon nasłonecznionej ściany i udajemy się w kierunku ściany skrywającej się za gęstym brzozowym zagajnikiem. Po drodze mijamy jeżyny. Prawdopodobnie jest to Rubus thyrsiflorus.



Na niewielkiej półce skalnej wyrastają klon jesionolistny - Acer negundo oraz kilka bylin.



Spotkaliśmy również jeżynę popielicę - Rubus caesius.



Wśród drzew poza brzozą brodawkowatą znajduje się lipa drobnolistna - Tilia cordata.





Są, a jakże śmieci no i chory za sprawą mączniaka - Microsphaera alphitoides dąb szypułkowy - Quercus robur.



Aby podejść do ściany trzeba przedzierać się przez takie zarośla.



Pod nogami mamy driakiew żółtobiałą - Scabiosa ochroleuca.



Jest i gruszyczka jednostronna - Ramischia secunda.



W tej okolicy z bocznych ścian sączy się woda. Zasila ona lokalne mokradła. Czasami tworzą się tutaj stawy, gromadzące ponadto deszczówkę.



Aby pójść dalej musieliśmy powrócić niemalże do punktu w którym spotkałem pierwszą jeżynę. Kolejne zdjęcia robimy w przybliżeniu w połowie zielonego odcinka. Tutaj znajduje się następna stroma, nasłoneczniona ściana.



Tak z tego miejsca wygląda zakątek, który dopiero co opuściliśmy.



Kolejny zakątek również jest cienistą zatoką. Tutaj poza brzozami pojawiają się sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.





Strome ściany gęsto porasta roślinność zielna. Jest to możliwe, ponieważ w tej okolicy istotnym składnikiem skały są margle.





Na piargach wyrosły gołąbki - Russula. Nawet nie podjąłem próby ich oznaczenia.



W tym gąszczu pośród drzew skrywa się nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.



W wilgotnym środowisku rozwijają się okazałe mchy.



U podnóża ścian znajdują się wciąż aktywne osuwiska rumoszu skalnego. To tutaj należy poszukiwać skamieniałych gąbek oraz innych przedstawicieli fauny morza jurajskiego.