Ten wątek wstawiam niemalże natychmiast po wykonaniu fotoreportażu. W dniu wczorajszym odbyłem krótki spacer na tereny położone pomiędzy ulicami Śląska oraz Ignacego Skorupki. Zasadniczo moim celem było pozyskanie upatrzonych w poprzednich latach okazow geologicznych. Przy okazji wykonałem tę dokumentację.
Oto mapa firmy Compass z zaznaczoną trasą przejścia. Zdjęcia wykonywałem w miejscach oznaczonych na czerwono.



Oto widok ogólny zarastających pól. Na szczycie Boroniowej Góry widoczne są zbiorniki na wodę.



Patrząc w kierunku wschodnim mamy pole opanowane przez nawłoć kanadyjską.



Przejezdne kilkanaście lat temu drogi opanowała teraz śliwa tarnina - Prunus spinosa.



W tych zaroślach na byłej miedzy znalazłem chorego kuklika - Geum urbanum. Chorobą jest Sphaerotheca alchemillae.



A oto widok na zarastający parów drogi z góry.



Tarniny dało się ominąć. Dalej droga też jest zarośnięta, ale udało mi się ją przebrnąć, chociaż czasami pojawiają się kolejne zgrupowania krzewów tarniny.





Zanim zabrałem się za poszukiwanie okazów spojrzałem wstecz, na miasto. Widoczne są wieżowce przy ulicy Jordana.



Poszukiwanie okazów geologicznych było utrudnione ze względu na bujną roślinność, ale dwa kamienie udalo mi się stąd wywieść. Ponadto zauważyłem, że całkiem dobrze w tej okolicy ma się nerecznica samcza - Drypopteris filix-mas.



Od tej chwili postanowiłem powrócić do Muzeum, ale wybrałem polną drogę równoleglą do znajdującego się tutaj ogrodu działkowego. To była nowa droga. Stara biegnąca w znacznym obniżeniu zarosła i pełni teraz funkcję kosza na śmieci.





Zanim przyjrzymy się bliżej temu śmietnikowi zerknijmy na zachód. Kiedyś znajdowała się tutaj ciepłownia miejska.



Śmieci były częściowo spalone, dlatego pobocze wygląda tak.



Po przeciwnej stronie tej drogi wśród traw znajduje się instalacja pod tytułem "Pożegnanie z zamrażarką".



Wracamy na pokazaną już stronę drogi. Gdyby ktoś odczuwał potrzebę kontemplacji tego widoku, może sobie usiąść.



Po przejściu kolejnych kilkunastu metrów dotarłem do byłego kamieniołomu. To jest już klasyczny kosz na śmieci.





Mamy tutaj między innymi pozostałość po jakieś większej imprezie towarzyskiej na wolnym powietrzu.



Od południowej strony wyrobiska znajduje się skład odpadów stolarskich. Prawdopodobnie są to resztki altan i dlatego zgodnie z zasadą domniemania niewiności, nie da się tej instalacji powiązać z istnieniem ogrodu.



Jest też fotel samochodowy, kolejny powód aby przysiąść i kontemplować widoki.



A śmieci jest tutaj sporo.







W tym podłożu bogatym w substancje odżywcze, wszak trafiaja tytaj jeszcze chwasty oraz resztki pożniwne, znakomicie czuje się dziki bez czarny - Sambucus nigra.



Jest i rdestowiec japoński - Reyunortia japonica.



Inne miejsce, inny dziki bez czarny - Sambucus nigra. Przykład selektywnej zbiórki odpadów.





Tuż za tymi wysypiskami zobaczyłem kolejne charakterystyczne elementy krajobrazu kulturowego. Tam równiez powinny być wyrobiska, szybiki lub kamieniołomy.



Pierwsze większe wyrobisko znajduje się pod tą rozłożystą brzozą brodawkowatą - Betula pendula





Śmieci też tutaj są. Oczywiście wstępnie należy przyjąć, że działkowcy są niewinni.





Ale dość śmieci. Czas na przyrodę. Na początek zdziczały orzech włoski - Juglans regia.



Jest też zdziczała forsycja pośrednia - Forsythia intermedia. Jak widać zaczęła kwitnąć.



Oto zbliżenie jej kwiatów.







Znaczy kroi nam się kolejne pomieszanie z poplątaniem nie tylko w aurze. Swoistą ilustracją tego problemu niech będzie ten przemyślnie splątany jawor - Acer pseudoplatanus.