Ostatnim, merytorycznym etapem naszej wycieczki była wyprawa na klify w Rusocicach. Formalnie rzecz biorąc są to skałki na południowym stoku wzniesienia Sokola. Na początek tradycyjnie mapa firmy Compass. Wpierw ogólna, pokazująca odniesienie do stopnia wodnego Łączany na Wiśle, potem bardziej szczegółowa.





Wysiedliśmy z samochodów przy północnym krańcu Podskala i rozejrzeliśmy się po okolicy. Cel naszej wycieczki jest doskonale widoczny. Kiedy byłem tutaj kilka lat temu, tego krzyża nie było.





Na początku musimy udać się polną drogą do lasu.



Tutaj znajdują się pozostałości wydmy eksploatowanej jako piaskownia. Na takim podłożu rozwija się bór.



Wśród drzew sporą domieszkę stanowi Pinus Banksiana.





Skaliste wzniesienia porasta buczyna. To typowy jurajski układ zbiorowisk roślinnych. Idąc przez las nie trzymalismy się przesadnie wytyczonego szlaku.



Na krawędzi wzniesienia procesy erozji wciąż trwają. Świadczy o tym ten lej krasowy.



Czasami zza drzew widać płaską dolinę Wisły. Jej krajobraz urozmaicają pojedyncze wzniesienia. Całość tworzy Pomost Krakowski, część Bramy Krakowskiej.



Niektóre buki mają ciekawie ukształtowane pnie.



Zza tych drzew wyłania nam się "Wyspa Czernichowska".



Zielone tło w runie lasu, podobnie jak na Ratowej Górze, tworzył głównie bluszcz - Hedera helix.



Tutaj runo było bogatsze. Oto miodunka ćma - Pulmonaria obscura.



Są i przylaszczki - Hepatica nobilis, ale nie w takiej obfitości, jak pod Chrzanowem.



Teraz dokonujemy kolejnej próby podejścia do krawędzi urwiska.



Widać szczytowe partie pierwszych skałek. Podobnie, jak miało to miejsce w Podłężu, są to biohermy sinicowo - gąbkowe.



Tutaj dominuje paprotka zwyczajna - Polypodium vulgare.







Przed nami najdalszy punkt naszej wycieczki - ukrzyżowana skałka.



W tej okolicy rośnie sosna czarna - Pinus nigra.



Można się też bliżej i bezpieczniej przyjrzeć paprotce.





Tego dnia w tej okolicy zarejestrowaliśmy pylącą leszczynę - Corylus avellana, widoczny znak rozpoczynającego się przedwiośnia.



Pozwoliłem sobie zarejestrować jak krzyż zdewastował panoramę widokową. Z tabliczki wynika, że postawiono go w piątym miesiącu istnienia parafii w Rusocicach a zarazem w piątą rocznicę śmierci Jana Pawła II.



Na szczęście można bezpiecznie stanąć pod krzyżem i do woli się rozglądać. Na tym zdjęciu od lewej majaczy "Wyspa Lasu Wolskiego". Bliżej prawej krawędzi wyraźnie widac "Wyspę Czernichowską". Piszę o tym w ten sposób, ponieważ jeszcze pięć milionów lat temu stalibyśmy na klifowym wybrzeżu szukając wzrokiem drugiego brzegu, którym dzisiaj jest położone za Wisłą Pogórze Wielickie.



Wracając jeszcze raz spojrzeliśmy na sosnę czarną.



W lesie poszukaliśmy ciekawych hub. Oto lakownica spłaszczona - Ganoderma applanatum z pniaka buka zwyczajnego.



Na innym powalonym buku rozrósł się pniarek obrzeżony - Fomitopsis pinicola. Wbrew temu, co się o nim pisze, na obszarze moich badań jest to gatunek nieczęsto spotykany.





A na zakończenie, jakże by inaczej być mogło trochę śmieci. Tym razem mocno wysezonowane pampersy.