2011.03.29 14:55
Prawie dwa lata po pierwszej wizycie na terenie byłej kopalni gipsu w Chełmku wybrałem się tam po raz kolejny. Spójrzmy na mapę firmy Compass. Ty razem poznamy tereny na obu kropkach i to bez maskującej wszystko zieleni.
Zobaczmy na początek koła młyńskie, którymi mielono wydobywane tutaj gipsy.
A oto droga wiodąca na wschód. Tamtędy można pójść do Libiąża przez byłą osadę Kurdziel.
Po ominięciu zgrupowania świerków wchodzimy na teren kopalni. Widać jedno z płytkich zatopionych wyrobisk.
Czarna woda świadczy o pewnej zawartości gipsu w podłożu. Jest on rozkładany przez bakterie siarkowe. Podobny obraz widziałem w zatopionym kamieniołomie gipsu w Krzyżanowicach na ziemi pińczowskiej.
A oto pomnikowy dąb szypułkowy.
Glony, porosty i mchy na tej brzozie najlepiej rozwijają się od południowej strony pnia.
A oto wyrobisko, w którym królował ziarnopłon wiosenny - Ficaria verna.
Liście pierwszych okazów już się przebiły przez ściółkę.
Na opadłej gałęzi rozwinęła się Diatrype stigma.
A oto skupisko świerków na zapleczu eksponowanych kół młyńskich.
Przy drodze znajdują się ruiny leśniczówki.
Tynk na jej ścianach wietrzeje w osobliwy sposób.
Wchodzimy teraz na teren zaznaczony na mapie niebieską kropką. Tutaj też znajdują się wyrobiska pogórnicze.
Na dnie tego znaduje się studnia do której dopływa woda z bocznego źródełka. Nad brzegiem tej prawie metrowej strużki rozwinął się płat rzeżuchy - Cardamine.
A na brzegu znajduje się pniak brzozy dojadany przez hubiaka - Fomes fomentarius.
Pomiędzy jego korzeniami usadowił się żurawiec falisty - Atrichum undulatum.
Towarzyszy mu jakiś płonnik - Polytrichum.
A oto inna kępa żurawca falistego - Atrichum undulatum.
I oczywiście kolejne wyrobisko po eksploatacji gipsu.
Na jego brzegu znajduje się bardzo zdeterminowana brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Na dno innego wyrobiska trafił wyrwany dziki bez czarny - Sambucus nigra.
W runie lasu wyraźnie widoczne są kępy turzycy - Carex silvatica.
Część wyrobisk byłej kopalni porasta tutaj las modrzewiowy.
Sąsiaduje z nimi płat drzew liściastych w którym dominuje topola osika - Populus tremula.
A oto jedno z wyrobisk na dnie którego znajduje się dziki bez czarny z charakterystyczną tapetą, strzępnikiem bzowym - Hyphoderma sambuci.
Spod modrzewiowych szpilek wyłonił się już czosnaczek - Alliaria petiolata.
Są też zielone listki szczawiku zajęczego - Oxalis acetosella.
Przy północnej krawędzi tego lasu znajduje się takie wyrobisko.
A na zakończenie tuż przy drodze charakterystyczna brzoza brodawkowata obejmująca topolę osikę - Populus tremula.
Zobaczmy na początek koła młyńskie, którymi mielono wydobywane tutaj gipsy.
A oto droga wiodąca na wschód. Tamtędy można pójść do Libiąża przez byłą osadę Kurdziel.
Po ominięciu zgrupowania świerków wchodzimy na teren kopalni. Widać jedno z płytkich zatopionych wyrobisk.
Czarna woda świadczy o pewnej zawartości gipsu w podłożu. Jest on rozkładany przez bakterie siarkowe. Podobny obraz widziałem w zatopionym kamieniołomie gipsu w Krzyżanowicach na ziemi pińczowskiej.
A oto pomnikowy dąb szypułkowy.
Glony, porosty i mchy na tej brzozie najlepiej rozwijają się od południowej strony pnia.
A oto wyrobisko, w którym królował ziarnopłon wiosenny - Ficaria verna.
Liście pierwszych okazów już się przebiły przez ściółkę.
Na opadłej gałęzi rozwinęła się Diatrype stigma.
A oto skupisko świerków na zapleczu eksponowanych kół młyńskich.
Przy drodze znajdują się ruiny leśniczówki.
Tynk na jej ścianach wietrzeje w osobliwy sposób.
Wchodzimy teraz na teren zaznaczony na mapie niebieską kropką. Tutaj też znajdują się wyrobiska pogórnicze.
Na dnie tego znaduje się studnia do której dopływa woda z bocznego źródełka. Nad brzegiem tej prawie metrowej strużki rozwinął się płat rzeżuchy - Cardamine.
A na brzegu znajduje się pniak brzozy dojadany przez hubiaka - Fomes fomentarius.
Pomiędzy jego korzeniami usadowił się żurawiec falisty - Atrichum undulatum.
Towarzyszy mu jakiś płonnik - Polytrichum.
A oto inna kępa żurawca falistego - Atrichum undulatum.
I oczywiście kolejne wyrobisko po eksploatacji gipsu.
Na jego brzegu znajduje się bardzo zdeterminowana brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Na dno innego wyrobiska trafił wyrwany dziki bez czarny - Sambucus nigra.
W runie lasu wyraźnie widoczne są kępy turzycy - Carex silvatica.
Część wyrobisk byłej kopalni porasta tutaj las modrzewiowy.
Sąsiaduje z nimi płat drzew liściastych w którym dominuje topola osika - Populus tremula.
A oto jedno z wyrobisk na dnie którego znajduje się dziki bez czarny z charakterystyczną tapetą, strzępnikiem bzowym - Hyphoderma sambuci.
Spod modrzewiowych szpilek wyłonił się już czosnaczek - Alliaria petiolata.
Są też zielone listki szczawiku zajęczego - Oxalis acetosella.
Przy północnej krawędzi tego lasu znajduje się takie wyrobisko.
A na zakończenie tuż przy drodze charakterystyczna brzoza brodawkowata obejmująca topolę osikę - Populus tremula.