Czas na dalszą część fotoreportażu. Na początek mapa firmy Compass z zaznaczoną trasą spaceru. Tym razem wędrujemy trasą oznaczona kolorem niebieskim, startując od miejsca gdzie skończyliśmy fioletową.



Jesteśmy w tam, gdzie niebieska kreska przecina literę N. Tutaj znajduje się paśnik. W runie lasu zrobiło się niebiesko i fioletowo, chociaż na tym zdjęciu tego dokładnie nie widać.



Znaczy się, że nastał czas przylaszczkowego obżarstwa, skoro Hepatica nobilis w okolicy Chrzanowa i Jaworzna naprawdę jest godna swojej nazwy. Jest ich tutaj nieco ponad tysiąc kępek.



Teraz można już podziwiać te piękne kwiaty.









Doszedłem do wniosku, że tyle wystarczy. Nieco dalej tuż przy poletku na którym uprawia się karmę dla zwierzyny łownej zakwitł podbiał - Tussilago farfara. Przylaszczki też tam były.



Oto kolejny płat z przylaszczkami. Drzewostan lipowy. Dokładniej rośnie tutaj lipa drobnolistna - Tilia cordata.



Tym nie mniej tym razem skupiłem się na szczyrze trwałym - Mercurialis perennis.



W miejscu, gdzie droga zdecydowanie skręca na północny-zachód rósł kolejny okazały świerk. Drzewo niestety padło.



Swoiste piętno śmierci, pod postacią czerwonej kropki świadczy, że wkrótce wystąpi on w roli drewna opałowego.



Idziemy teraz grzbietem wydmy. Po bokach mamy bardzo młody las, w którym dominuje brzoza brodawkowata.





W tej okolicy występuje sporo wawrzynka wilczego łyka - Daphne mezereum. Kilkakrotnie urządzałem w te okolice wycieczki pod hasłem "Polowanie na różowy wawrzynek". Roślina jest bowiem bardzo rozproszona po całym lesie w odróżnieniu od populacji z Góry Kamiennej w Katowicach.









Idziemy dalej. Teraz wyraźnie widać ostry grzbiet wydmy. Dopiero teraz opuścimy fragment lasu przykryty na mapie literą N.



W tej okolicy las przecina linia przesyłowa. Teren pod nią jest zalany.



Po północnej stronie drogi ciągnie się dość długie zalewisko, powstałe w wyniku spiętrzenia wody jednego potoku.



W ten pochmurny dzień woda była czarna. ale i tak całość wyglądała malowniczo.





Po południowej stronie drogi, bliżej zachodniej krawędzi lasu znajduje się jeszcze większe zalewisko, zdecydowanie powstałe w związku ze szkodami kopalnianymi. To ono przecięło polne przedłużenie ulicy Botanicznej. Na razie jednak spójrzmy na skraj lasu od strony zachodniej.



Ja skręciłem na południe decydując się zamknąć pętlę na przystanku autobusowym. Po drodze trafiło mi się takie znalezisko.



Przebiega tędy także ścieżka rowerowa. Tak wygląda otoczenie punktu wypoczynkowego. W tle widzimy wody zalewiska.



A oto i ono. Właśnie zaczął kropić drobny deszczyk.





Po przejściu kilku kolejnych metrów deszcz stał się bardziej intensywny.





Znaczy się musiałem przyspieszyć powrót, ale nie mogłem sobie pozwolić na pominięcie tych obrazków.





Aby jednak było nieco bardziej przyrodniczo uwieczniłem jeszcze tę żabę trawną.