Po wielkich trudach i drogę przez mękę, chociaż można to uznać za swoistą formę kuracji antyreumatycznej rozpoczęliśmy odwrót z czubka województwa śląskiego w Czarnuchowicach. Nawiasem mówiąc teren wolny od zieleni w "Zakątku dwu cesarzy" miał powierzchnię kilku metrów kwadratowych. Oto mapa firmy Compass. Tym razem wędrujemy odcinkiem oznaczonym kolorem ciemnoniebieskim.



Oczywiście metodą sztucznych utrudnień postanowiliśmy powracać trasą nieprzetartą. Oto prawy brzeg Wisły.



Kiedy spojrzeliśmy w zamierzonym kierunku marszu ujrzeliśmy tylko morze traw oraz pasmo drzew na horyzoncie.



Na początek postanowiliśmy pójść tak, aby od czasu do czasu spoglądać na rzekę.



Poza mozgą trzcinowatą - Phalaris arundinacea, pokrzywy - Urtica dioica też tutaj były ale w zdecydowanej mniejszości.



W odległości kilkudziesięciu metrów od spotkania z Przemszą na lewym brzegu Wisły znajduje się niewielki zbiornik.





Od czasu do czasu trzeba było oglądać rośliny. Na początek był pszonak drobnokwiatowy - Erysimum cheiranthoides.



Idziemy dalej przez morze traw w kierunku drzew, przed którymi znajduje się spory zbiornik wodny.





Na wodzie była podejrzanie duża rzęsa.



Pomiędzy nią skrywała się zielona żaba.



Ta "rzęsa" to spirodela wielokorzeniowa - Spirodella polyrhiza. Zrobiłem jej bardzo długą sesję fotograficzną, ponieważ nigdy nie widziałem tej rośliny w takiej ilości.





Oto zbliżenie kilku jej okazów.





Na brzegu zbiornika, który niewątpliwie jest fragmentem starorzecza spotkaliśmy większe skupisko pięciornika rozesłanego - Potentilla reptans.



Wśród drzew dominuje wierzba biała - Salix alba.



A oto fragment wody prawie wolny od spirodelli.





Po opuszczeniu okolic zbiornika pojawiła się bardzo dobra droga. Przed nami wał przeciwpowodziowy.



W widocznej na poprzednim zdjęciu wierzbie z suchymi gałęziami na dobre usadowiła się czeremcha zwyczajna - Padus avium.





Jesteśmy już na wale przeciwpowodziowym i spoglądamy wstecz.



Przed nami zabudowa Czarnuchowic.





W kierunku kapliczki podążamy dobrą drogą.



Tutaj na nasz podziw zasłużył mak polny - Papaver rhoeas.







Dalej było jeszcze sporo gatunków roślin, jak dla mnie trywialnych, dlatego sfotografowałem tylko tę trybulę leśną - Anthriscus sylvestris.



Kiedy startowaliśmy na nasz spacer po tej okolicy rozpoczęliśmy obejrzeniem kapliczki, na której zaznaczono poziom wody z powodzi 1997 roku. Dlatego mijając położony kilkadziesiąt metrów od niej dopiero co budowany dom pomyśleliśmy zgodnie - pozdrawiamy przyszłych powodzian.