Następnego dnia postanowiłem zrobić większy fotoreportaż z Krzyżkowic. Przy okazji odwiedziłem swoją starą szkołę podstawową. Pstrykanie rozpocząłem w okolicy określonej następującymi współrzędnymi - N: 50 stopni, 4 minuty, 2 sekundy; E: 18 stopni 22 minuty 53 sekundy. Stanąłem na polu za tak zwanymi "Torkami" i zerknąłem na wschód. Po lewej stronie zdjęcia widać Las Dworski, potem staw. W tle znajduje się wspomniana w odcinku o granicy Rydułtów enklawa leśna.



Stając na polu uprawnym wyraźnie widzimy, że okolica jest pagórkowata. Kępa drzew na horyzoncie z pierwszego zdjęcia to park dworski.





Tego dnia uprawiano tutaj rzepak.



Mnie jednak zaintrygowała szara smuga pośród rzepakowej zieleni.



Okazało się, że jest to zbiorowisko z pałką szerokolistną - Typha latifolia.



Rozwinęło się ono w otoczeniu bijących z tego miejsca źródełek.





Tak to wygląda, kiedy spojrzymy w kierunku południowym.



Na części źródliska bardzo dobrze czuł się podbiał - Tussilago farfara.



Bardzo dużo w tej okolicy jest biomasy pałkowej. Tak to wygląda, kiedy spoglądamy na wschód. Szpaler drzew na horyzoncie wyznacza przebieg drogi do Krzyżkowic.





Spoglądamy teraz na północ. Zabudowa w tle to Rzuchów.



A teraz patrzymy w kierunku północno-wschodnim. Na pierwszym planie mamy potężne kępy situ rozpierzchłego - Juncus effusus. Widać także obniżenie, gdzie kiedyś znajdowały się "Torki" nazywane tak dla skupisk śliwy tarniny - Prunus spinosa. Grupa drzew na tle środkowej kępy sitów to pomnikowe dęby szypułkowe - Quercus robur.



Nieco na zachód od pierwszego źródliska bije kolejne. To nie zostało jeszcze skolonizowane.



Kożuchy zielenic świadczą, że gleba jest bardzo żyzna.









Ale dość taplania się, czas do szkoły.



Po drodze, niemalże przed szczytem wzniesienia mijam kolejne rodzące się źródełko.



Woda też stąd płynie.





Patrząc z góry widać, że tworzą one jedna linię, układającą się w coś na podobieństwo kaskady.



Spoglądamy teraz w stronę zabudowań dworskich, znajdujących się na zachód od pola po którym spaceruję.



Patrząc na południe z krawędzi większego przewyższenia można dostrzec zabudowę Krzyżkowic z sylwetką kościoła.



A tak wygląda z tej okolicy po zastosowaniu zoomu. Technika zupełnie zachwiała proporcjami pomiędzy elementami krajobrazu., co widać porównując ten obraz z poprzednim.



Patrząc pod nogi zauważyłem sporo różnej wielkości kamieni. Nic dziwnego wszak to morena. Prawdopodobnie to pozostałość po zlodowaceniu środkowo-polskim, stadiał Odry.







Ten odcinek kończymy w rejonie tak zwanej krzyżówki. Tym razem współrzędne tego miejsca określiłem następująco - N: 50 stopni, 3 minuty 45 sekund; E: 18 stopni, 22 minuty 53 sekundy.