Więlu odwiedzających Chrzanów trafia do nas koleja. Najczęściej wysiada się na dworcu PKP Śródmieście. Obiekt wygląda, jak wygląda. W przewodniku mojego autortwa używam eufemistycznego określenia - stan dworca odwierciedla kondycję finansową PKP. Na początek dla jasności fragment mapy firmy Compass przedstawiającej tę część Chrzanowa.



Ta mała żółta kostka to właśnie nasz dworzec kolejowy.



Tuż obok powstał pasaż handlowy. Jego zaplecze nie wygląda najlepiej. Przyjezdni mogą sprawdzić która z barbarzyńskich hord tutaj rządzi.



Oto widok z peronu w kierunku pólnocnym. Szara kreska wyznacza linię autostrady. Wzgórze na horyzoncie to osadnik po kopalni Trzebionka.



Ja w oczekiwaniu na pociąg zająłem się lokalną florą. Oczywiście nie uwzględniłem wszystkich gatunków, bo wątek musiałbym podzielić na więcej części, niż fotoreportaż o Krzyżkowicach. Na początek pasternak zwyczajny - Pastinaca sativa.





Dalej idzie lnica pospolita - Linaria vulgaris.





W narożniku ławki usadowił się bardzo narastający problem, czyli jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.



Z drugiej strony tej ławki rośnie biedrzeniec mniejszy - Pimpinella saxifraga. Przyjrzyjmy mu się dokładnie.









Stok nasypu od strony ulicy Trzebińskiej porasta bujna roślinność. Z niej jako kolejną ciekawostkę wyłowiłem lucernę pośrednią - Medicago x varia.







Dominuje tutaj trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios oraz przymiotno białe - Erigeron albus.



Całość rozjaśniają pojedyncze okazy kozibrodu łąkowego - Tragopogon pratensis.



Powoli zbliżamy się do końca peronu. Tutaj widoczny jest ślad po dzikim wejściu na dworzec. Prawdopodobnie wciąż jest ono używane.



Wracam jednak na peron. Oto zestaw z dominacją trzech gatunków. Na lewo krwawnik pospolity - Achillea millefolium, pośrodku jakiś mniszek - Taraxacum, po prawej masrchew dzika - Daucus carota.



W innym miejscu znalazłem marchew dziką - Daucus carota w wersji nieco kompaktowej.



Na prawo od niej znajdował się brodawnik jesienny - Leontodon autumnalis.





Był też starzec zwyczajny - Senecio vulgaris. Trochę jest przytłumiony przez towarzystwo marchwii, brodawnika oraz pępawy dwuletniej - Crepis biennis.







Zmieniamy miejsce. Teraz mamy jakiś mniszek - Taraxacum sp. sp. porażony przez mączniaka. Dawno, dawno temu była to Sphaerotheca erigerontis-canadensis.





Pomiędzy kostkami brukowymi wyrasta również stulisz Loesela - Sisymbrium Loeselii. Jak na ten gatunek to chudzina.







Chudziną jest również konyza kanadyjska - Conyza canadensis.



Na torowisku najbardziej rzucają się w oczy nostrzyki dwojga gatunków. Pierwszym, jak widać jest nostrzyk biały - Melilotus albus.



Drugim, co również wyraźnie widać, nostrzyk żółty - Melilotus officinalis.



I w tym momencie zapowiedziano przyjazd pociągu, na który oczekiwałem. Dlatego ubolewając nad stanem dworca, którego wygląd odzwierciedla kondycję finansową PKP dorzucam szczyptę goryczy pod postacią wizerunku bylicy pospolitej - Artemisia vulgaris.