Naszym celem tego dnia było przede wszystkim pokazanie jak bardzo zaśmiecony jest ten urokliwy rezerwat, dlatego po przejściu na drugi wysoki brzeg rozpoczęliśmy powrót do samochodu oraz redakcji. Na początek tradycyjnie mapa firmy Compass. Tym razem ze wschodu na zachód wędrujemy wzdłuż trasy oznaczonej kolorem czerwonym.



Tak z góry prezentuje się drugi ze stawów.



Jest sporo zieleni.



Ale już na środku drogi znajduje się taka pozostałość po pikniku.





To i owo znajdziemy także wśród zieleni.





Tyle póki co wystarczy. Od tej chwili będziemy na pierwszy staw od czasu do czasu spoglądać z góry, a czasami z dołu.



Z roślin runa na moją uwagę zasłużył pszeniec gajowy - Melampyrum nemorosum.



Od czasu do czasu brzeg jest nieco wyżłobiony. W drzewostanie dominują świerki - Picea abies.





Po zejściu na dno jednego z wyżłobień można było obejrzeć płonnik - Polytrichum commune.





Tworzy on mieszany zespół z torfowcami. Jeden z występujących tutaj gatunków został oznaczony jako Sphagnum teres.



Ponieważ trzeba było się pospieszyć dość szybko doszliśmy do okolicy w której brzoza walczy z grawitacją. Tak to wygląda z drugiej strony.



I ponownie znajdujemy się na szczycie skarpy.



Przez las wzdłuż brzegu prowadzi bardzo szeroka ścieżka.



Ale zanim poszliśmy dalej udokumentowałem rosnącą w tym miejscu korzeniówkę - Monotropa.







Sądząc po tych szczegółach jest to Monotropa hypophegea. Gatunek ten gustuje w drzewach liściastych, ale jakieś młode buki i dęby tutaj były.







A na zakończenie obejrzymy w kilku częściach brzozę, które przegrała z grawitacją. Na początek gałęzie wystające z wody.





Dalej idzie zatopiony pień.



Oto jego część znajdująca się na lądzie.



I właściwie nie wiadomo dlaczego ta brzoza to zrobiła, ponieważ zaczynała wyrastać normalnie.



Do samochodu stojącego przed mostem na Kozim Brodzie wracaliśmy dość szybko i dlatego więcej zdjęć tego dnia w tej okolicy nie zrobiłem.