Oto ostatni, dość krótki fotoreportaż z naszego wypadu na tereny planowanej "agresji" Bukowna na Jaworzno. Spójrzmy jeszcze raz na mapę firmy Compass.



W poprzednim odcinku nabrałem podejrzeń, że oznaczony kolorem żółtym odcinek trasy powinien biec bardziej na wschód. Jednakże dla wykazania, że jest to teren bogaty w stanowiska roślin ściśle chronionych nie ma to większego znaczenia. Teraz znajdujemy się na drodze biegnącej w osi wschód - zachód. Wyraźne są tutaj ślady po przemieszczaniu się ciężkich pojazdów.



W tym momencie popełniliśmy drobny błąd i skierowaliśmy się na zachód. Na prawym poboczu drogi trafiliśmy na potrąconego kruszczyka rdzawoczerwonego - Epipactis atrorubens.



Tuż obok rosły inne kruszczyki - Epipactis, raczej mieszańce.



Droga prowadziła nas na zachód borem raczej świeżym.



Dlatego dostrzeganie kolejnych skupisk kruszczyków rdzawoczerwonych - Epipactis atrorubens nie wymagało większego wysiłku.







Trochę to takie nużące.





Część z nich rośnie wśród kęp trzęślicy modrej w dolinie suchego cieku, która tutaj wyraźnie skręca na południe.



W dalszym ciągu znajdujemy się drodze ze szlakiem turystycznym.





Ciągle natrafiamy na kolejne skupiska kruszczyków rdzawoczerwonych - Epipactis atrorubens.



I wreszcie jakaś odmiana, kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.



Teraz zdecydowanie podążamy na południe, czując się nieco zagubionymi. Dokumentację fotograficzną ograniczyłem do minimum.





W miejscu, gdzie kończy się nasza oznaczona kolorem niebieskim trasa spotkaliśmy leśniczego, który nas nieco zorientował co do miejsca w którym się znajdujemy. Tutaj też trochę porozmawialiśmy o planach DB Schenker w kwestii planów poszerzenia piaskowni. Dowiedzieliśmy się przy okazji, że leśnicy podczas prowadzenia gospodarki leśnej muszą zachowywać bardzo dużą ostrożność na stanowiskach roślin ściśle chronionych. Wspomniana firma, takiej gwarancji dać nie może. Na zakończenie uwieczniłem rosnącego w okolicy biedrzeńca większego - Pimpinella maior i poszliśmy dalej.







Dalej już musieliśmy się spieszyć. W gruncie rzeczy, cel naszej wyprawy, czyli zgromadzenie materiału dowodowego w postaci dokumentacji stanowisk roślin ściśle chronionych na terenie planowanej piaskowni został osiągnięty. Jeśli w raporcie o oddziaływaniu na środowisko te dane zostaną pominięte, można będzie uznać go za nierzetelny.