Tego sierpniowego dnia obyłem krótka wycieczkę ze swoim młodszym dzieckiem. Zasadniczo naszym celem był Zamek Lipowiec w gminie Babice, ale tak się składa że z Chrzanowa trudno dotrzeć tutaj bezpośrednio. Dlatego najlepiej dojechać komunikacja miejską do Płazy Dolnej a następnie odbyć pieszy spacer. Na początek będzie to trasa oznaczona kolorem żółtym. Spójrzmy na mapę firmy Compass.



Do lasu wiedzie ulica Bukowa.



Na początku przekraczamy rzekę Płaziankę. Po bujnej roślinności widać, że płynąca nią ciecz jest bogata w azotany i fosforany.





Dla niepoznaki ta ciecz jest przeźroczysta. Znaczy się zawiera spory procent wody.



Oto odcinek ulicy, która kończy się na skraju lasu.





Wchodzimy do lasu. Jak widać nazwa ulicy jest uzasadniona.



W tym momencie zdecydowałem się na opcję "alleluja i do przodu". Na początku ścieżka była do przejścia.



Na poboczu spore łany tworzyła wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Idziemy dalej.



Po pewnym czasie ścieżka zaczęła zanikać. To nas jednak nie zraziło.



Powalony buk z poprzedniego zdjęcia ozdabiała taka narośl.



Ponieważ głupio było się wycofywać poszliśmy dalej pod górę. Brodziliśmy w łanach niecierpka drobnokwiatowego - Impatiens parviflora. Po bokach mijaliśmy kolejne łany wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.



Była tutaj również szałwia lepka - Salvia glutinosa.



Buczyna, którą przemierzaliśmy była bardzo przerzedzona.



Co jakiś czas ścieżka pojawiała się. Szata roślinna wokół była raczej niezmienna.



Najlepiej obrazuje to rzut oka wstecz.



Dla urozmaicenia pozwoliłem sobie na plastyczne ujęcie liści wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.



Wędrowaliśmy teraz niewielkim lessowym grzbietem. Oto rzut oka na okolicę. Widzimy, że stok jest pobrużdżony licznymi mniej lub bardziej głębokimi parowami.



Oto kolejny fragment trasy sugerujący, że to dobra droga. W tym momencie pokonaliśmy ponad 60% tego odcinka trasy. Buczyna jest śliczna.





Czas teraz na akcent grzybowy. Oto kubek prążkowany - Cyathus striatus. A na gałązkach ponad nim widać podkładki innego grzyba. To smakosz drewna bukowego - Diatrype disciformis.







I w tym momencie na około 100m przed żółtym szlakiem zaczęło się to. Ważnym składnikiem flory tego kawałka lasu, nie licząc młodych buków zwyczajnych była pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.



W sumie o ścieżce można było zapomnieć.





Jakoś się przedarliśmy, ponieważ oboje byliśmy odpowiednio ubrani na takie przeciwności losu. Wiedziałem, że wkrótce czeka nas dobra droga.



To już całkiem znośny fragment.



Oto ostatnia przeszkoda.



Tuz przed żółtym szlakiem pojawiła się zaginiona ścieżka.