To było kolejne, wakacyjne czwartkowe popołudnie. Tym razem postanowiliśmy odbyć spacer do źródeł Żabnika. Oto mapa firmy Compass z oznaczoną trasą, oczywiście tylko w części dotyczącej spaceru po obszarze Uroczyska Kolawica.



Zaczynamy od leśnego przedłużenia ulicy Zdrojowa w Ciężkowicach. Spoglądamy na zielonkawą wodę i podtopioną brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



Tuż obok na brzegu wyrastał muchomor plamisty - Amanita pantherina.



Wzdłuż pierwszego, dość dobrze udokumentowanego stawu przemykamy szybko.



Spoglądamy teraz ostatni raz na taflę pierwszego ze stawów.



Kolejny staw jest położony nieco wyżej od pierwszego, o czym świadczy rwąca struga wody pomiędzy nimi.



Oto tafla tego stawu.



Jak widać i tutaj docierają amatorzy dobrej zabawy.



Ale najważniejsze w tej okolicy są rosiczki okrągłolistne - Drosera rotundifolia.







Ale i ten rejon opuszczamy dość szybko. Po drodze przyjrzałem się tylko dębowi bezszypułkowemu - Quercus petraea.



Idziemy dalej, spoglądając co jakiś czas na staw.



Oczywiście po drodze bez trudu trafiamy na częste tutaj kruszczyki. Ten to raczej kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.



Był tutaj również kolejny ściśle chroniony gatunek, pomocnik baldaszkowaty - Chimaphila umbellata. Ale tutaj jest rezerwat, więc nic mu raczej nie grozi.



Cały czas idziemy wzdłuż drugiego ze stawów.



Woda w nim jest dość płytka, ale bardzo czysta.



Teraz zaczyna się bardziej wąska dolina. Żabnik płynie tutaj bardzo chyżo, gdyż kolejny zbiornik jest położony jeszcze wyżej.



Tak wygląda wschodni koniec drugiego ze stawów.



W tym momencie udajemy się do rzadko odwiedzanej doliny Żabnika. Tutaj strome brzegi znajdują się po obu stronach. Woda wypełnia całe dno. Torfowiska rozwijają się przede wszystkim na lewym brzegu.



Oto kolejne widoki tego akwenu z lasu na prawym brzegu.





Idąc mijamy okazałe świerki pospolite - Picea abies.



Jest tutaj również brzoza omszona - Betula pubescens o czeczotowatym pniu.



Przeszliśmy pod prąd kolejne kilkanaście metrów. Teraz w drzewostanie dominuje świerk pospolity - Picea abies.



Także w tej okolicy na brzegu rozwijają się płaty torfowców - Sphagnum sp. sp.







Zbliżamy się powoli do końca tego odcinka. Tutaj świerki nadają temu miejscu pewnej dzikości.



Mamy też dowód na pewną przemianę pokoleń.



Koryto Żabnika coraz bardziej zwęża się, dzięki torfowcom, które opanowały oba brzegi. Okolica staje się jeszcze bardziej dzika.









Tuż przed końcem tego odcinka napotykamy skupisko bardzo młodych świerków pospolitych - Picea abies.



Tym sposobem dotarliśmy do trzeciej, pomijając ulicę Zdrojową drogi przecinającej dolinę Żabnika. A pokonaliśmy zaledwie około 800m.