Sprawy z ochroną kompleksu leśnego Uroczysko Kolawica nie mają się dobrze. Tym nie mniej wciąż dokumentuję stanowiska roślin chronionych występujących na tym obszarze, aby było wiadomym wszem i wobec i każdemu z osobna, a radnym z miasta Jaworzna przede wszystkim co usiłują zniszczyć, podpuszczeni przez pewną firmę. Ten fotoreportaż zamieszczam teraz, ponieważ pod koniec września znalazłem trochę czasu, aby ostatecznie przejść brakujące fragmenty tego obszaru i zarazem zorientować się, gdzie tak naprawdę byłem tego dnia. Oto mapa firmy Compass z trasą podzieloną na siedem części.



Na początek odcinek czerwony. Startujemy od strony Trzebini. Oto skraj lasu w osi ulicy Leśnej po stronie trzebińskiej.



Po stronie jaworznickiej jest jeszcze bardziej brudno.



Także Jaworznik nr III specjalnie się nie zmienił.



Idziemy dalej. Kwiaty nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis nieco rozjaśniają tę wszechobecną szarość.



Szybko dochodzimy do skrzyżowania z drogą równoległą do Jaworznika i skręcamy na zachód. Po drodze mijamy porębę.





Wkraczamy dalej w las.



Po drodze kontynuowałem zbiory grzybów. Oto kolejne dla tego obszaru notowanie grzyba rdzawikowego - Frommea obtusa porażającego pięciornik kurze ziele - Potentilla erecta.





Idziemy dalej.



Teraz przyjrzymy się kolejnemu grzybowi. Oto z dokładnością do B. Sałaty, Sphaerotheca phtheirospermi na Melampyrum nemorosum.





Są tutaj także inne ciekawe, chociaż nie chronione rośliny. Oto dziewięćsił pospolity - Carlina vulgaris.



Na razie las po obu stronach drogi jest dość monotonny.



Mijamy pierwszą po lewej stronie drogi przecznicę.



Idziemy dalej. W lesie pomiędzy sosnami pojawiają się pierwsze świerki.



W runie lasu trafiła się kwitnąca poziomka - Fragaria vesca.



Tym sposobem dotarliśmy do skrzyżowania drogi Płockiej z Suchym obecnie korytem Jaworznika II.



Dno koryta sukcesywnie opanowuje zieleń.



Ten odcinek Płockiej drogi już zaliczyłem. Za chwilę skręcę na północny zachód aby po skosie dojść do doliny Żabnika.



Przyległy do drogi bór wydaje się być dostatecznie świeży.



W runie lasu bardzo ładnie prezentował się kwitnący wrzos - Calluna vulgaris.



Była tutaj również nawłoć późna - Solidago gigantea. Po jej kwiatach spacerowała jakaś kózka.





A w tym zielonym tłumie tworzonym głównie przez borówkę czarną - Vaccinium myrtillus najważniejsze są podbiał - Tussilago farfara praz siewka lipy - Tilia cordata.



A fizjonomia boru specjalnie się nie zmienia.



Wreszcie docieramy do drogi biegnącej równolegle do Drogi Płockiej.



Idąc na zachód dalej wędrujemy pośród boru świeżego. Tutaj drzewostan jest nieco starszy niż na początku.



Mijamy nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.



I dopiero teraz natrafiamy na pierwsze chronione rośliny. Oto ściśle chroniony pomocnik baldaszkowy - Chimaphilla umbellata. Od liczniejszej borówki brusznicy - Vaccinium vitis-idaea wyrózniają go ciemniejsze drobno piłkowane liście. Całe towarzystwo znajduje się pośród częściowo chronionego rokietnika pospolitego - Pleurozium schreiberi.



Trafiła się tutaj również częściowo chroniona kalina koralowa - Viburnum opulus.



I kolejny częściowo chroniony gatunek. Dość częsta w tych lasach kruszyna - Frangula alnus.



Niestety, trafia się i coś takiego.



A oto kolejny, w powszechnej zieloności barwny akcent, czyli owocujący jarząb - Sorbus aucuparia.



I kolejna okazała paproć. Tym razem jest to wietlica samicza - Athyrium filix-femina.





Tym sposobem zbliżamy się do końca tego odcinka. Leśna dróżka niemalże zanikła.



Tym nie mniej właśnie tutaj trafiłem pierwsze większe skupisko kruszczyków - Epipactis. W tym stadium nie będę się jednoznacznie opowiadał za przynależnością gatunkową. Ponieważ wszystkie one są ściśle chronione, nie ma to większego znaczenia.