W czwartej, ostatniej części sprawozdania z mojego wypadu do Balina Małego będziemy na początku w dalszym ciągu poruszać się po powierzchni numer 00143 a następnie przemkniemy przez powierzchnię 00127. Oto mapa firmy Compass.



Na początek rzut oka na zarośla w kierunku południowym.



Teraz spoglądam w kierunku zachodnim.



Po drodze mijamy skupisko wilżyny ciernistej - Ononis spinosa.



Ponieważ wielu mieszkańców Balina wciąż nie może pogodzić się z funkcjonowaniem Zakładu Gospodarki Odpadami Komunalnymi takiego widoku można się było spodziewać. Tym bardziej, że wśród drzew skrywał się szybik lub niewielki kamieniołom, czyli dziura zasługująca na rekultywację poprzez zasypanie.



Jest nawet eternit.



A wszystko to ozdabiał ostrożeń lancetowaty - Cirsium vulgare.



Dość dobrze ma się tutaj również bluszczyk kurdybanek - Glechoma hederacea.



Trafiły się jeszcze dość rachityczne konopie - Cannabis sativa. Tak sądzę, bo nic innego nie przychodzi mi do głowy. Przyjrzyjmy im się dokładnie.











Oddalmy się od tego śmietnika. Idąc dalej mamy trawiastą przestrzeń wzbogaconą o nawłoć kanadyjską - Solidago canadensis. Znaczy się standard, jak dla tej okolicy.



Jednakże tu i ówdzie istnieje znacząca domieszka krajowej nawłoci pospolitej - Solidago virgaurea.





Osiągam teraz wierzchołek tego wzgórza.





Tutaj murawy są najmniej zaburzone, chociaż tylko prawie naturalne, tak jak w reklamie pewnego złocistego trunku.



Między innymi natknąłem się na głowienkę wielkokwiatową - Prunella grandiflora.



A poza tym trawy, nawłoć i brzozy.



Niemalże na samym szczycie trafiły się zarośla z trzmieliną zwyczajną - Euonymus europaea, pod którymi ktoś złożył skoszoną trawę.



Z tego miejsca zerknąłem na południe. Wyłaniające się nad lasem wzniesienia patrząc od lewej to Żelatowa i Zbójnik w Chrzanowie. Za nimi widoczne są Beskidy.



Na szczycie tego wzniesienia od strony północnej natknąłem się na pole kukurydzy.



Zachodni stok to znowu królestwo nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis.



Powoli schodzę w kierunku zabudowy wybierając ścieżkę pomiędzy nawłociowiskiem a kukurydzą. Po prostu systematycznie spisywałem kolejne napotykane gatunki roślin naczyniowych, no i rozglądałem się z grzybami pasożytniczymi.





A tak wygląda tutejsza gleba, czyli rędzina na dolomicie.



W tym momencie wchodzę w obszar zabudowany, czyli na powierzchnię badawczą 00127. Tym razem, ponieważ bardzo mi się spieszyło, notuję listę gatunków z ulicy Wiśniowa.



Na początku zaskakująca obfitość siewek jesionu - Fraxinus excelsior.



A tutaj dominantę stanowi wilczomlecz lancetowaty - Euphorbia esula.



Dalej schodzę ulicą Wiśniową, ignorując ulicę Szewską.



Mijam zielony tłum na poboczach.





Idąc dalej odbijam w prawo.



Przyglądam się dokładnie temu poboczu.



Na początek chory podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria. Grzyba określiłem jako Septoria podagrariae.



Była tutaj również psianka czarna - Solanum nigrum.



Jestem teraz na ulicy Wyzwolenia tuż przed skrzyżowaniem z ulicą Głogowa. Mijam kolejne zarośla w których prym wiedzie jesion wyniosły - Fraxinus excelsior. Akcentuję jego obecność i samoistne odnawianie się, ponieważ doszły mnie słuchy, że gatunek ten z powodu tajemniczego grzyba z rodzaju Chalara jest zagrożony w Polsce.



Mijam opuszczony dom wzniesiony z tradycyjnych materiałów opleciony przez winobluszcz pięciolistkowy - Parthenocissus inserata.



Nieco dalej władzę przejęła kolczurka klapowana - Echinocystis lobata.



I na tym skończyłem ponieważ musiałem wrócić do pracy.