W tym odcinku przejdziemy się północno-wschodnią krawędzią przemierzanego przez nas lasu. Zaczynamy od podmokłego drzewostanu powyżej zagrożonego przez tapetę pomnikowego buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.



Gatunkiem dominującym tutaj jest ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum. Z tej rośliny pozyskałem stąd tylko Puccinia calcitrapae.





I na zakończenie kwiatostan przechodzący w owocostan.



W tej okolicy znajduje się jakiś zakład przemysłowy. Jego płot to znakomita platforma do twórczości.





Idziemy już wzdłuż południowej krawędzi zakładu.



W drzewostanie, tak jak na większej powierzchni tego lasu dominuje dąb czerwony - Quercus borealis var. Maxima.



Nie udało mi się ustalić co się znajduje za tym płotem, ale robią aż się kurzy, co widać na przyległych drzewach.





Płot jest nieprzenikalny.



Lepiej zająć się przyrodą. Oto olsza czarna - Alnus glutinosa.



Przez las biegnie suchy obecnie rów.



Jego strefa zasilania znajduje się poza zakładem.





Postanowiłem przejść się wzdłuż niego, niestety nie było żadnych ciekawostek.





Po chwili odbiłem od niego, korzystając z wyraźnej ścieżki. Tutaj natrafiłem na brzozy brodawkowate - Betula pendula o interesująco zgrubiałej korze.



I na tych drzewach znajdują się śmiertelne oznaczenia.





Krajobraz lasu urozmaicają tutaj lokalne wzniesienia, być może zwały po kopalni węgla kamiennego.





Na dnie lasu znajdziemy jeżyny. Ta to moim zdaniem Rubus pedemontanus.



Były też powalone drzewa, ale niestety bez widocznych gołym okiem grzybów.



Cżęść lasu jest wyraźnie zaorana.



W końcu dotarłem do bocznicy kolejowej, raczej nieczynnej.





Przekroczyłem ją i nie opuszczając lasu poszedłem w kierunku ulicy Stadionowej.



Mijam kolejne okazałe, ale skazane na śmierć brzozy brodawkowate - Betula pendula.





Znajdziemy tutaj także młode buki zwyczajne - Fagus sylvatica.



I znowu bardziej podmokły fragment, na którym rządzi trzęślica modra - Molinia coerulea. Trzęślicy było w tym lesie sporo. Nie pamiętam czy dopiero tutaj, czy też wcześniej znalazłem okaz porażony przez grzyba. Początkowo sądziłem, że to tylko Claviceps purpurea. Po badaniu mikroskopowym okazało się, że to rzadka głownia Neovossia moliniae.



Liczę się z tym, że ta wzmianka zostanie przeoczona, ale suszka posiadam. Kończę jednak dość trywialnie, czyli rzutem oka na sitowie leśne - Scirpus sylvaticus.