W trzecim odcinku tego trzebińskiego spaceru przyjrzymy się brzegowi stawu a następnie wschodniej oraz południowej części kamieniołomu Balaton. Tym razem na mapie firmy Compass jest to trasa oznaczona kolorem ciemnozielonym.



Przy brzegu stawu od strony ulicy Rybna rośnie okazała wierzba biała - Salix alba.





Po lewej stronie grobli znajduje się staw często suchy, po prawej za łanem trzciny pospolitej - Phragmites australis skrywa się staw często posiadający wodę.





Na grobli po lewej stronie znalazłem kępę rdestowca ostrokończystego - Reynoutria japonica.



Grobla jest bardzo zarośnięta. W przyszłości ma tędy przebiegać jeden z traktów spacerowych.



Jestem już tuż przed skarpą kamieniołomu i spoglądam w kierunku północnym. Trzciny - Phragites australis skutecznie skrywają wodę, oraz maskują jedną ze ścieżek.



Na skarpę kamieniołomu prowadzi z tego miejsca bardzo stroma ścieżka. W przyszłości planuje się wykonanie tutaj schodów, ułatwiających spacery.



Z tego miejsca po raz pierwszy podczas tego spaceru spoglądamy na wnętrze kamieniołomu oraz zalew.



Woda ma kolor niebiesko-zielony. Te smugi to jeden z etapów samooczyszczania.



Wschodni skraj kamieniołomu porasta dość gęsty, ale stosunkowo młody drzewostan.



Z luk pomiędzy drzewami można się zachwycać ciekawym kolorem wody. Właśnie o tej porze roku widoki są szczególnie zachwycające.



Droga biegnąca koroną kamieniołomu jest zagrożona za sprawą lokalnego leja krasowego.





Miejscami środkowa część stoku wschodniego jest prawie łysa. Znaczy się osuwiska są tutaj bardzo aktywne.



Z tego miejsca można zobaczyć lasek zarastający południowo-wschodni kraniec kamieniołomu.



W drodze do niego w drzewostanie mijamy jarząb pospolity - Sorbus aucuparia.



Jest też młody buk zwyczajny - Fagus sylvatica. Oznacza to, że wkracza tutaj drugie pokolenie lasu.



Do wnętrza kamieniołomu prowadzi taka dzika, ale jako tako cywilizowana ścieżka. To wejście dla wtajemniczonych. Frajerzy płacą na wejściu od strony ulicy św. Stanisława.



Tutaj w drzewostanie znalazł się między innymi jesion amerykański - Fraxinus americana.



Na dnie spore połaci zajmuje rdestowiec ostrokończysty - Reynoutria japonica.



Obędziemy teraz krótki spacer po lesie. Wiele drzew ma już ponad 20 lat. Podłoże jest dość zróżnicowane usiane kamieniami.







Z chwilą, gdy rozpocznie się budowa parku co najmniej połowa drzew powinna zostać usunięta. Nie chcę uchodzić za rzeźnika drzew, ale to działanie ułatwi utrzymanie porządku.







Bo weźmy na przykład taką gęstwę utworzoną przez topolę osikę - Populus tremula. Łatwo wyrzucać tutaj śmieci, traktować ją jako zamiennik toalety itp.



Wędrówkę kończymy spojrzeniem na budynek, gdzie gospodarowali płetwonurkowie pogonieni stąd przez obecnego burmistrza Trzebini.



Póki co konflikt trwa, ale to nie jest temat na nasze forum.