Główna Zaloguj Wyloguj się Załóż Edycja Szukaj Kontakt grzyby.pl atlas-roslin.pl
2011.11.12 Tajemnica Skały Cebulowej
« Poprzedni Następny » bio-forum.pl « Botanika « wędrówki z Grzegorzkiem « 2011 «

#4462
od września 2006

2011.12.03 23:05 Edytuj wypowiedź Usuń wypowiedź

Piotr Grzegorzek
Naszą sobotnią wycieczkę skończyliśmy spacerem przez Górę Żarnową w Łączkach Kobylańskich, czyli mówiąc prościej u wylotu Doliny Będkowskiej. Na początek mapa firmy Compass.

Na wielu mapach, w tym Geoportalu, zasadniczy cel naszej wycieczki, Skała Cebulowa jest lokowana na prawym, zachodnim brzegu Będkówki. Tymczasem wszystkie dostępne mi opisy podają tak - Na przeciwległych zboczach znajdują się duże skały wapienne; po wschodniej stronie Cebulowa na wzniesieniu Żarnowa i Ruśne, po zachodniej Wietrznik. To cytat zaczerpnięty z tej strony - http://www.wrotamalopolski.pl/root_BIP/BIP_w_Malopolsce/gminy/root_Wielka+Wies/przedmiotowe/Trasy+rowerowe/Gdzie+i+jak+zalatwic+sprawy/Szlak+czerwony+-+26_0+km+-+Po+Dolinkach+Podkrakowskich/default.htm
Nie wiem, kto tutaj ściemnia, ale sprawa jest poważna. Chociaż z cytowanej mapy firmy Compass to nie wynika, ja przyjmuję, że wędrując szlakiem przez górę Żarnową zaliczyłem Skałę Cebulową. Startujemy od krańca północnego z drogi do Kobylan.





Szlak odbijający w prawo zaczyna się w okolicy tego znaku. Jest on oznakowany symbolem żółtej dziurki od klucza.





Ścieżka wiedzie skrajem zaoranego pola w kierunku lasu.



Tego dnia, chociaż było to około trzeciej po południu trawy były oszronione.



Spod krawędzi lasu spoglądamy wstecz, na wylot Doliny Będkowskiej.



W lesie póki co jest tak jakby nijako.





Na szczęście żółte dziurki od klucza są bardzo wyraźnie. Podejście ku szczytowi także nie jest specjalnie ekstremalne.



Od czasu do czasu spotykaliśmy malownicze pniaki po zwalonych drzewach.



Drzewostan jest mieszany. Dominują modrzewie - Larix decidua. Towarzyszą im brzoza brodawkowata - Betula pendula oraz buk zwyczajny - Fagus sylvatica.





Zbliżamy się ku szczytowej grani. Poprzednie zdjęcia nie były może najwyższej jakości. No cóż, taka jest uroda północnego stoku w zachodzącym słońcu.





Idziemy już dość łagodną szczytową granią. Tutaj znajdziemy kilka malowniczych drzew, tak jak ten modrzew europejski - Larix decidua.



Podobnie można interpretować przypadek tej sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.



A oto pierwszy z niewielkich ostańców z wapienia jurajskiego.



Wkrótce spotykamy kolejne ostańce skrywające się wśród drzew.



Bliżej szczytu zaczynają się poprawiać warunki oświetleniowe. Oto róża dzika - Rosa canina na tle zgrupowania modrzewia europejskiego - Larix decidua.



Idziemy dalej. Oto niewielka przełęcz a za nią następna skałka.





Szlak wyraźnie nakazuje jej zdobycie.







Zbliżamy się ku krawędzi.



Jeszcze tylko rzut oka na sponiewieraną brzozę brodawkowata - Betula pendula, zza której prześwituje Dolina Będkowska.



Oto pierwszy widok na Dolinę Będkowską. Na razie nic ciekawego.



Zanim na dobre rozejrzymy się po okolicy jeszcze niezbyt długa sesja fotograficzna z oleśnikiem górskim - Libanotis pyrenaica.







Jeszcze krótkie ujęcie żmijowca zwyczajnego - Echium vulgare.



I wreszcie pierwsze spojrzenie z krawędzi skały w kierunku południowym. Pierwsze ze zdjęć mam u siebie na tapecie od czasu tej wycieczki.





Jak widać można stąd przy odrobinie nieuwagi bardzo głupio spaść.



Poza kontemplowaniem dalekich widoków warto zawiesić oko na samej skale, gdzie rozwijają się barwne zgrupowania porostów.



Na kolejnym zdjęciu barwne akcenty tworzy trywialny wilczomlecz sosnka - Euphorbia cyparissias.



Spoglądamy teraz w kierunku północnym, czyli ku Dolinie Będkowskiej.



A teraz patrzymy wprost ku zachodowi a zarazem nieco ku dołowi.



Jak widać zachodnia krawędź Góry Żarnowej jest bardzo stroma. Obejrzeliśmy oczywiście tylko pierwszą północną grupę skałek. Kolejnej nie zdążyłem już uwiecznić, ponieważ mój aparat odmówił posłuszeństwa, chociaż rano dostał całkiem nowe baterie. Na ostatnim zdjęciu obejrzymy sobie jeszcze owocujący czosnek skalny - Allium montanum.



Ten gatunek tworzył w tym miejscu i nieco dalej na przemian z oleśnikiem górskim całkiem spore łany.

#18599
od września 2006

2020.10.27 10:34 Edytuj wypowiedź Usuń wypowiedź

Piotr Grzegorzek
Na mapach Google to miejsce jest opisane jako Tomeczkowa Skała i robi za miejsce pielgrzymek.
« Poprzedni Następny » bio-forum.pl « Botanika « wędrówki z Grzegorzkiem « 2011 «
Czy jesteś pewien/pewna, że masz coś (rzeczowego) do dodania?

Główna Ostatnia doba Ostatni tydzień Szukaj Instrukcja Kopiuj link Administracja
ta strona używa plików cookie — więcej informacji