Kontynuujemy nasz spacer w górę głównej osi wąwozu Gródek. Odcinek objęty tym fotoreportażem został oznaczony na mapie firmy Compass kolorem ciemnobrązowym, wpadającym w róż indyjski.



Jesteśmy pod miejscem, gdzie w zakończeniu części pierwszej oglądaliśmy ostatnie kwitnące bluszcze pospolite - Hedera helix



Pod nogami spotykamy przypadkowe głazy.



Są powalone drzewa. Wąwóz w dalszym ciągu przypomina klasyczne, tworzone przez wodę V.





Bokiem sączy się woda. To efekt istnienia źródła w górnej części.





Aby pójść dalej trzeba było przedrzeć się przez coś takiego.







Powalone drzewo oraz odsłonięte korzenie kolejnych maskują niewielki próg denudacyjny.





Arkoza tworzy tutaj niewielką bramę, przez która przedostały się nieliczne śmieci.







Aż nie chce się przechodzić na drugą stronę.





Na szczęście można się także przyglądać arkozie i charakterystycznemu brukowi kamiennemu przecinającemu frakcje drobnoziarniste.



Ściany arkozy powyżej progu pokrywa zielony nalot. To może być mech Gyroveisia tenuis.



A ze szczytu ściany wschodniej skarpy zwieszają się festony bluszczu pospolitego - Hedera helix.



W dole także widać warstwę z brukiem kamiennym. Jego ułożenie sugeruje, że arkoza przybyła tutaj z południa. W dużym uproszczeniu to Prakarpaty Instant.





Znajdujemy tutaj także niewielkie jamy. Być może są to miejsca po wykopanych bardzo dawno temu araukarytach.



Pod tą ścianą nader szybko, ale cienką strużka płynie woda.







Oto kolejna tajemnicza jama.



A poza tym na dnie panuje się spory bałagan.



Za tą stertą gałęzi była górna krawędź. Mógłbym się przez to przedrzeć, ale idąc tutaj upatrzyłem sobie jeden okaz geologiczny, który musiałem zabrać. Głaz leżał na trasie drugiego odcinka.



Dlatego zerknąłem jeszcze na oglądane na początku tego serialu gniazdo bluszczy pospolitych - Hedera helix i ruszyłem z powrotem.