2012.01.14 17:39
Ruszamy dalej. Na celowniku znajduje się zachodni skraj Balatonu. Na mapie firmy Compass ten odcinek fotoreportażu oznaczyłem kolorem brązowym.
Rzućmy okiem na taflę zbiornika. Właśnie przyleciało tutaj stado kaczek krzyżówek.
Odwracamy się w drugą stronę i ruszamy do młodego lasu w którym jak widać króluje lekka kawaleria, czyli brzoza brodawkowata - Betula pendula oraz sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.
Na skraju lasu trafiła się także irga zwyczajna - Cotoneaster integerrimus.
Tym nie mniej brzoza brodawkowata - Betula pendula rządzi.
Las opanował i ustabilizował piarg oraz osuwisko, które jeszcze w 2001 roku było czynne. wówczas bez trudu znajdowałem tutaj skamieniałe gąbki.
Pomiędzy drobiazgiem znajdują się większe bloki. Moim zdaniem to doskonałe miejsce na ogród.
Nad tym wszystkim dominuje osypująca się ściana.
Z dołu wygląda to bardzo malowniczo.
Czas jednak zejść na dół. Na pierwszym planie znajduje się dereń świdwa - Cornus sanguinea.
Idziemy teraz wzdłuż krawędzi stoku. Pomiędzy drzewami skrywają się większe bloki wapieni.
A to już kolejna niecka wyrobiska i znajdujące się u jej podnóża piargi. Powtarzam, park tutaj widzę ogromny.
Co pewien czas w drzewostanie pojawiają się wiązy - Ulmus.
Ponownie odchodzimy od ściany wyrobiska. Oto samotna skałka z charakterystycznego mocno sprasowanego wapienia gąbkowego.
Ruszam ponownie ku brzegowi zbiornika.
Tutaj wśród skałek pysznił się brodawnik zwyczajny - Leontodon hispudus w odmianie gładkiej.
Bezpośrednio nad wodą znalazłem kolejne skupisko roślin ściśle chronionych. Jak wyraźnie widać są to skrzyp pstry - Equisetum variegatum oraz kruszczyk błotny - Epipactis palustris. Gwoli ciekawości, profesor, którego nazwiska lepiej nie wymieniać, sporządzający wstępną waloryzację przyrodniczą tego miejsca, znaczy się przed przystąpieniem do prac projektowych, nie znalazł tutaj ani jednej rośliny chronionej.
A przecież kruszczyk błotny - Epipactis palustris nawet w tym stadium jest rozpoznawalny bez trudu.
Tuż obok storczyka wyłania się fragment wapienia i coś.
Szybko opuszczam główny zbiornik i kieruję się w stronę stawu oraz ścianki wspinaczkowej.
Na wszelki wypadek istnieje ostrzeżenie przez niebezpieczeństwem.
To ważne, ponieważ powyżej znajduje się sporo kamieni ledwo związanych z podłożem.
Rzućmy okiem na taflę zbiornika. Właśnie przyleciało tutaj stado kaczek krzyżówek.
Odwracamy się w drugą stronę i ruszamy do młodego lasu w którym jak widać króluje lekka kawaleria, czyli brzoza brodawkowata - Betula pendula oraz sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.
Na skraju lasu trafiła się także irga zwyczajna - Cotoneaster integerrimus.
Tym nie mniej brzoza brodawkowata - Betula pendula rządzi.
Las opanował i ustabilizował piarg oraz osuwisko, które jeszcze w 2001 roku było czynne. wówczas bez trudu znajdowałem tutaj skamieniałe gąbki.
Pomiędzy drobiazgiem znajdują się większe bloki. Moim zdaniem to doskonałe miejsce na ogród.
Nad tym wszystkim dominuje osypująca się ściana.
Z dołu wygląda to bardzo malowniczo.
Czas jednak zejść na dół. Na pierwszym planie znajduje się dereń świdwa - Cornus sanguinea.
Idziemy teraz wzdłuż krawędzi stoku. Pomiędzy drzewami skrywają się większe bloki wapieni.
A to już kolejna niecka wyrobiska i znajdujące się u jej podnóża piargi. Powtarzam, park tutaj widzę ogromny.
Co pewien czas w drzewostanie pojawiają się wiązy - Ulmus.
Ponownie odchodzimy od ściany wyrobiska. Oto samotna skałka z charakterystycznego mocno sprasowanego wapienia gąbkowego.
Ruszam ponownie ku brzegowi zbiornika.
Tutaj wśród skałek pysznił się brodawnik zwyczajny - Leontodon hispudus w odmianie gładkiej.
Bezpośrednio nad wodą znalazłem kolejne skupisko roślin ściśle chronionych. Jak wyraźnie widać są to skrzyp pstry - Equisetum variegatum oraz kruszczyk błotny - Epipactis palustris. Gwoli ciekawości, profesor, którego nazwiska lepiej nie wymieniać, sporządzający wstępną waloryzację przyrodniczą tego miejsca, znaczy się przed przystąpieniem do prac projektowych, nie znalazł tutaj ani jednej rośliny chronionej.
A przecież kruszczyk błotny - Epipactis palustris nawet w tym stadium jest rozpoznawalny bez trudu.
Tuż obok storczyka wyłania się fragment wapienia i coś.
Szybko opuszczam główny zbiornik i kieruję się w stronę stawu oraz ścianki wspinaczkowej.
Na wszelki wypadek istnieje ostrzeżenie przez niebezpieczeństwem.
To ważne, ponieważ powyżej znajduje się sporo kamieni ledwo związanych z podłożem.