W ostatnim odcinku tego mini serialu będziemy się poruszać po zdecydowanych północnych kresach Trzebini. Przede wszystkim zajmiemy się dwoma zielonymi perłami. Na mapie firmy Compass miejsca objęte fotoreportażem zostały oznaczone kolorem czerwonym.



Jesteśmy już przy zachodnim skraju lasu w którym skrywa się wzgórze Mysowa, które wraz z Wilczą Górą stanowią Zieloną Perłę Trzebini. Na skraju lasu rośnie dość okazały wiąz - Ulmus. Niestety, nie pamiętam, który to gatunek.



Po przejechaniu przez młody las kilkudziesięciu metrów natrafiamy na pierwszego okazałego buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.



Spora liczba okazałych drzew tego gatunku była jednym z powodów dla których uznano to miejsce za Zieloną Perłę Trzebini.



Tym nie mniej jak widać stromy północny stok tego wzniesienia cieszy się pewnym uznaniem w innych kręgach.



Część buków na tym stoku ma mocno spękaną korę. Prawdopodobnie przez dłuższy czas były narażone na ostre słońce.



Jesteśmy już prawie na górze i spoglądamy w dół.



Teraz zerkam w kierunku zachodnim.



Ponownie spoglądam w dół.



W szczytowej partii wzniesienia znajduję niewielkie wyrobiska. Podejrzewam, że to raczej niewielkie kamieniołomy.



A to kolejny widok buków przy zachodnim cyplu wzniesienia.



Na szczycie wzniesienia znajduję rampę, wykorzystywaną do ekstremalnej jazdy rowerem. No cóż, gdzieś trzeba ćwiczyć. Zawsze to lepiej niż tor dla quadów.



Buki zwyczajne - Fagus sylvatica, rosnące na szczycie mają niezwykłe sylwetki.





Skrywają się one w gęstym sosnowym lesie.



Kora wielu drzew jest mocno spękana.







Jest też drzewo o spiralnie skręconym pniu.



Szczytowa, północna skarpa jest bardzo stroma, ponieważ jest ona krawędzią uskoku tektonicznego. Widoczny na szczycie buk jest tym samym drzewem, które oglądaliśmy uprzednio.



Stoki Mysowej Góry opuszczam schodząc w kierunku północno-wschodnim. W drzewostanie dominuje sosna zwyczajna - Pinus sylvestris oraz buk zwyczajny - Fagus sylvatica.





Ponownie jestem przy okazałym buku zwyczajnym. Jego zdjęcie publikowałem w pierwszej ulotce omawiającej tę okolicę. Został tylko bardziej wyeksponowany poprzez usunięcie sporej liczby młodzieży.



Opuszczam zdecydowanie tę okolicę. Drzewostan nie zmienia się w sposób istotny.





Jestem już na drodze prowadzącej do Bukowna. Przede mną szczyt wzniesienia Cisowe skały, drugiej ze znajdujących się w tej okolicy Zielonych Pereł Trzebini.



Zdobywam zachodni stok wzniesienia. Na razie jestem w borze i mijam paśnik.



Bliżej ostrej krawędzi wzniesienia w lesie pojawia się więcej brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



Na stromym stoku dominuje sosna zwyczajna - Pinus sylvestris. Pomiędzy nią widać samotnego buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.



W tej okolicy podłoże jest piaszczyste.



Wędrując tutaj znajdujemy niewielkie wyrobiska. Być może pozyskiwano tutaj piasek na lokalne potrzeby.



Teraz zdecydowanie skręcam na wschód, aby podejść pod stromy stok.



Oto jego naturalne nachylenie. Jak widać w drzewostanie pojawia się jeszcze świerk pospolity - Picea abies.



Są też pojedyncze buki o ciekawej fakturze pnia.



Samej szczytowej krawędzi nie zdobywałem, ponieważ moim celem było ustalenie, która spośród kilku znanych mi w tej okolicy ścieżek doprowadza do niej. Tedy rozpocząłem szybki odwrót. Oto ostatnie zdjęcie wykonane w tym lesie.



Teraz jesteśmy już poza zasięgiem mapy. To fragment ulicy Kopalnianej.



A na zakończenie, będąc już w Trzebionce sfotografowałem tamtejszą kapliczkę.